Heartless (Published under Sizzle and MPress)

Kabanata 18

Kabanata 18

Damn His Tongue

What's taking him so long?

Nakahalukipkip ako dito sa labas ng convertible car niya. Nilalamig na ako kaya niyakap ko ang sarili ko. Medyo nilalamok na rin ang mga binti ko. Hindi ako gumagalaw pagkat umaalon na ang paningin ko sa concrete na sahig. Mukha atang naparami ang inom ko. Sumasakit din ang paa ko dahil sa heels.

Kaya imbes na tumunganga doon at maghintay sa kanya, yumuko ako para hubarin ang heels ko.

Dahil hilong-hilo na ako at na hirapan ako sa paghuhubad ng sandals ko ay muntik ko ng maingudngod ang mukha ko sa sahig. Mabuti na lang at may humawak sa balikat ko. Tinulungan niya akong makatayo ulit. Ngumisi agad ako at nag peace sign nang naaninaw ko ang isang lalaki. Matanghad, naka polo shirt at nakangisi rin pabalik sakin.

"Ingat." Aniya.

Nakahawak parin siya sa balikat ko. Hinawakan ko rin ang braso niya para sa support hanggang sa natanggal ko na ang heels ko. Naka paa na lang ako ngayon.

"Naaalala mo ba ako?" Ngumisi siya.

"Uh?" Nanliit ang mga mata ko.

I'm sure hindi ko siya kilala.

"Ako yung sumasayaw sa likod mo doon sa bar-"

May biglang humila sa braso ko. Sa sobrang bilis ay nabigla talaga ako. Natauhan ang katawang lupa ko. Nilingon ko kung sino... ah! Syempre! Nakataas ang kilay ni Rozen, nakangisi pero bakas sa mukha niya ang inis. Hindi ko talaga alam kung paano niya napaghahalo ang mga emosyong iyon sa iisang mukha.

"Ako naman yung sinasayaw niya habang sinasayawan mo siya." Pinulupot niya ang braso niya sa baywang ko at hinila niya ako palapit sa katawan niya.

"Oh!" Tinaas ng lalaki ang mga kamay niya. "I'm sorry. Siya lang kasi mag isa dito."

Nakatingin ang lalaki sa likod ko kung nasaan si Rozen. Hindi ko naman makita ang ekspresyong binibigay ni Rozen dahil nakatalikod ako sa kanya. Pero nakita kong kumunot ang noo ng lalaki at umatras-atras pa.

"What are you waiting for? She's not available. And she will never be." Tumaas ang boses ni Rozen.

"So-sorry." Tapos mabilis na tumakbo ang lalaki palayo.

Nang nakalayo na ito ay agad ng lumuwang ang pagkakapulupot ng braso niya sa baywang ko. Humugot din siya ng malalim na hininga kaya bumaling ako sa kanya at ngumisi.

"'She's not available and she will never be.'" Ginaya ko ang linya niya at kinurot ang ilong niya. "You are so adorable." Tumawa ako.

Mas lalo lang siyang sumimangot sa akin.

"I told you, Coreen-" He started.

"Oh! Hindi naman ako umalis dito ah? Nandito lang naman ako. Ikaw kasi ang tagal mong bumalik. Ano bang kinatagal mo. 20 minutes ka atang nawala." Humalukipkip ako at nahuhulog na ang mga mata ko lalo na nang inirapan ko siya.