The Ruthless Falls (COMPLETE AND EDITING)

Chapter 3: First Meeting

Racky's POV

MABILIS akong tumakbo papuntang C.R. Pumasok ako sa isang cubicle don. Kinuha ko ang phone ko nakita ko ang mga text ni Kuya.

Kuya:
Racky!

Kuya:
Hey Times up. It's already 10:00 pm. You should be here.

Kuya:
Hey Malapit ng mag10 umalis kana dyan. Tell me. San kita susunduin.

Kuya:
Hey racky reply ka

Kuya:
Racky only 45 mins. left

Kuya:
Ano kamusta?

Kuya:
Racky?

Kuya:
Remember ang sinabi namin sayo ni mama.
Di ko na nabasa ang iba, ang tanging tinignan ko na lang ay ang text ni Pia.

Pia:
Hey racky. So sorry kung iniwan kita dyan. I'll tell you tommorrow what happen. Text ka kay kuya mo na sunduin ka. Sorry talaga best.

Hayyss. Iniwan ako ng babaeng yon dito. Kainis! Ano naman kaya ang nangyari? Hayss. Itetext ko na lang si kuya na sunduin ako.

PALABAS na ako ng CR. Natatakot ako baka hinintay ako ni Brent sa labas, sana wag. Paglabas ko wala sya. Naglakad ako ng mabilis para makalabas. Malapit na ko sa parking lot ng may humawak sa kamay ko.
"There you are" ngumisi sya ng nakakaloko.

"Brent. Please wag" kinain na ako ng kaba ko.

"No baby. I've been waiting for this to happen" lalo pang humigpit yung hawak nya sa kamay ko at kinaladkad ako malapit sa kotse nya.

"Please. Brent pakawalan mo na ko. Parang awa mo na. Brent please." umiiyak na talaga ako. Sobrang natatakot ako ngayon.

"Ha? Pakawalan ka. For pete's sake racky. Mag-iisang taon na akong nanliligaw sayo at di mo pa rin ako sinasagot" naramdaman ko sa likod ko ang kotse nya, bigla nya akong niyakap sa mga bisig nya at hinalikan nya ang leeg ko. Hinawakan nya rin ang aking mga kamay.
Nararamdaman ko ang dila nya na lumalandas sa leeg ko. "Tumigil ka na brent. Tulong! Tulungan nyo ko!"

"Inip na inip na ako sayo racky. At ngayon aangkinin kita whether you like it or not!" sabay halik sakin sa labi.
Nagulat na lang ako ng bigla na lang akong napahiga sa may upuan ng kotse nya. Nabuksan na pala nya ang pinto. Pumatong agad sya sa akin at pilit na tinataas ang dress ko.
"BRENT PLEASE! TAMA NA. TULONG! TULUNGAN NYO KO" patuloy pa rin ang paglaban ko at patuloy lang si brent sa pag-awat sa aking mga kamay at paghalik sa aking leeg. Di ko hahayaan na maaangkin nya ako. Ayoko. Di pwede. "Tulong! Tul-" biglang naputol ang aking pagsigaw ng biglang may humatak kay Brent at sinapak ito. Diko masyadong maaninag ang kanyang muka. Patuloy lang sya sa pag sapak kay Brent.

Nang makita nyang halos walang malay na si Brent ay tumayo sya at humarap sakin.
"You okay?" his husky voice sends shiver to me. He is wearing semi- formal attire mukang galing office. He has this well built muscle and an oh-so- grabeng muka. Hollywood actor ba to? His tantalizing eyes, yung kilay nyang tamang tama lang, his pointed nose, his perfect jaw and a very kissable lips?No. Erase. Muntik na kong ma-rape eto pa iniisip ko. "Hey miss. Are you alright?"

"Ha?"

"I mean are you hurt or something?"

"No. No, I'm fi-fine. U-uwi na-ko.. Thank you."

Biglang takbo palayo ewan ko ba. Basta tumakbo na lang ako. Ayoko rin kasi magtiwala dun sa lalaki na kausapin sya ng matagal baka kasi may ibang plano. Ayaw ko na magtiwala ngayon. Lalo na sa ginawa sakin ni Brent.