Sürpriz[11]

1.6K 160 64
                                    

"Şu an bana söylenmekte serbestsin" dedi Sasuke, mutfaktaki taburelerden birine oturmuş bana bakıyordu.

Gençler odadan çıktıktan sonra hemen mutfağa gelmiştim ve Sasuke'de peşimden gelmişti. Şu an ise kullanabileceğim malzemelere bakıyordum.

"Hayır, söylenmiyorum"

"Emin misin"

"Eminim" dedim başımı sallayarak

"Bak, istersen hizmetlilere söyler onlarla birlikte yapabilirsin. Seni yemek yapmaya çağırmadım" dedi Sasuke. Biraz ilgi göstermesi hoşuma gitmişti. Hafifçe gülümsedim.

"Hayır, gerek yok. Buraya gelirken bunları düşünmüştüm. Senin için iyi birini arıyorlar. Bu bir test gibi, ama merak etme. Ben halimden mutluyum"

"Mutlusun yani?" dedi tek kaşını kaldırıp

"En azından yemeğin menüsünü belirledim. Geriya kalan malzemeler ve zaman. Sence çocuklar ne zamana kadar dayanabilir?"

"Çok dayanmazlar ama olabildiğince yavaş davranacaklar"

"O zaman olabildiğince hızlı olacağım, yemek masası hazır olur değil mi?"

"Onuda sen kurmayacak mısın?" diye sırıttı Sasuke. Ona sadece baktım, sırıtmayı bıraktı "Masa çoktan kurulmuştur"

"Güzel, şimdi oturma odasında ailen ile zaman geçir. Bende yemekleri yapayım"

Sasuke sadece hafif tebessüm edip başını salladı. Arkasından mutfak bana kaldı. Hemen malzemeler ile mükemmel yemeği hazırlamaya başladım.

Yemeklerin hepsini, devasa büyük yemek odasındaki hazırlanmış masaya hizmetliler ile yerleştirdim.

Oturma odasına gelip yemek hazır dedim ve herkes kaltı.

"Acaba neler yapmış 'gelin' " dedi kadınlardan biri. Yüzümün kızarıp yere bakmam bir oldu. Bana 'gelin' demişti, hoşuma gitmedi değil. Arkadan herkes gülerek yemek odasına yöneldi.

Yemek odasına gittiğimizde çoktan evin genç erkekleri sandalyelere yerleşmişti. Ter kokusu ve yapışmış atletler yerini güzel kokulara, ıslak saçlara ve sade şık kıyafetlere bırakmıştı.

Hepimiz yerlerimizi alınca yemekler gün yüzüne çıktı. Biraz süpriz olsun ve soğumasın diye üstlerini kapamıştım. Sadece hizmetçiler yemekleri görmüş ve yüzlerine gülümseme yerleşmişti. Biraz daha fazla yapıp onlar içinde ayrı hazırlamıştım.

Üstlerindeki kapaklar açılınca yemeklerin çeşitliliği ve güzel kokusu etrafa saçıldı. Şaşkınlık ve kokunun bıraktığı haz bana yetmişti. Gençlerin hoşuna gitmiş gibi görünüyordu.

"Bunlar.." diye söze başladı Sasuke'nin annesi.

"Severmisiniz bilmiyorum ama" diye söze girdim, "Bu yiyecekler kolay yenir ve enerji vericidir. Vücut sisteminide düzenler ve vücut ağrılarını azaltır. Gençler odaya girince aklıma bu fikir geldi. Çok yorulduktan ve dövüş sporu yapan kişiler genelde bu sebzeli ve etli yemekleri tüketmesi en iyisidir. Ama her kişiye hitap eden tatlardır" dedim

"Bunların hepsini sen mi yaptın" diye sordu kadınlardan bir tanesi

"Evet ama mutfağı kullanmasaydım yapamazdım. Mutfağınızı kullanmama izin verdiğiniz için teşekkür ederim" dedim gülerek.

Bütün büyükler beni övdü o an mutluluk patlaması yaşadım. Gençler yemeklerin yarısını yemişlerdi bile.

"Bunlar çok lezzeti" diye başladı gençlerin arasından biri, "Hatırlıyor musunuz, eğitmenlerimizden birinin karısı da burada çalışırken bu tarz yapıyordu. Hamile olunca ayrıldı tabi. Uzun zamandır yememiştim" dedi ve bana teşekkür etti.

Diğer gençlerde kafalarını sallayıp teşekkür ettiler.

"Peki nasıl bizim dövüşten geldiğimizi anladın" dedi çocuklardan biri. Kahverengi saçlı, siyah gözlü, kaslı olmasına rağmen aralarındaki en cılız tipti.

"Büyük bir ailede genç erkeklerin sadece spordan dolayı terlediği saçma gelmiyor mu?" dedim yemeğimi yiyerek.

Yaşlılar bana baktılar ve kafalarını salladılar. Sasuke'nin babası gözlerini bana dikti, olumlu anlamda.

"Peki bu yemekler?" diye sordu başka bir genç.

"Ben doktorum, sağlık önceliğim" dedim

"Bu yemekler sadece sağlık amaçlı bilindiğini düşünüyor musun? Genelde sporcular ve dövüş alanındakiler yer dememişmiydin?" dedi cılız çocuk. Gülümsemeden duramadım. Beni iyi yerden vurmuştu.

"Dai!" diye bağırdı kadınlardan biri, "Kız o kadar emek verip yapmış bu kadar saçma sapan konuşma da ye!" dedi sonunda.

Demek adı Dai'idi. Çocuğa içim ısınmıştı. Dai büyük ihtimalle annesi olduğunu düşündüğüm kadın tarafından daha bir büzüştü ve yemeğini hızlı hızlı yedi.

"Yemekten sonra antreman yapacak mısınız?" diye sordum saatime bakarak "Yemekten sonra uzun bir zaman kalıyor"

"Küçük bir yakın dövüş yapacağız, yani evet" dedi gençlerden biri

"Dai" dedim ve anında bana baktı "Bana rahat bir tişört ve şort bulursan sana nereden bildiğimi gösteririm" dedim ve devam ettim, "Umarım paslanmamışımdır"

Bütün kadınlar bana anlamamış halde bakıyordu. Erkekler ise biraz anlamış biraz anlamamışlardı. Sasuke'ye bu konudan bahsetmemiştim ama sanki biliyormuş gibi sırıtıyordu. Beni araştırdığına eminim.

"Umarım rahatsız etmem" dedim sonunda gülerek.

Yemekten sonra küçük bir sürpriz vardı....


Kağıtta Evli Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin