EMRE VE DAMLA

5 0 2
                                    

EDA'DAN...

Lan bunlar hangi ara sevgili oldar gördüğümüz manzara karşısında şok geçirmiştik Ece ile Efe'yi anlamıştık ama bu ikisi süpriz yumurtadan çıkan son parça gibiydiler...

Kimden mi bahsediyorum???

Tabii ki Emre ve Damla'dan sevgili olmuşlardı evde sadece ilişki yaşamayan ben kalmıştım çünkü Gözdegilde bi şeylere başlamışlardı.Hepimiz şok geçirmeyi bırakıp tebrik ettik neden bu kadar şok geçirdiğimizi de söyleyeyim çünkü ikisi de birbirinden nefret ediyordu yani birlikte olmalarına kimse ihtimal oranı bile vermiyordu...

Hayatta mutlu olmaya herkesin hakkı varken bizim gibi bir çok insan denizdeki dalgaları izlermiş gibi bakıyordu mutluluğa korkarak ve kaçarak...Sevgi nedir bilmezdim hala daha da bilmiyorum annem ve babamın ölümünden sonra psikolojim bozulmuştu tabii ben Psikolojiye falan inanmıyorum da bunu kızlar söylüyordu elimde olsa
kendi kendime yaşayacaktım çünkü sadece kendimi değil kardeşlerimi de mutsuz ediyordum aslında herkes birbirleriyle olmalarına şok geçirirken ben asıl amacımızı unuttuğumuza şaşırıyordum.

Bundan sonra kendi işimi kendim sessizce iz bırakmadan halledecektim küçüklüğümden beri mücadele veriyordum başkaları için hiç kendimi düşünmedim bu düşüncelere dalarak montumu alıp dışarı çıktım. Gecenin sessiz karanlığında ilerliyordum aslında sessiz veya yalnız değildim düşüncelerim eşlik ediyordu bana sokakları tanıyordum sanki bana kendimi farklı şekillerde anlatıyordu hiç bilmediğim bi sokağa saptım tam dönecekken kaldırımın sonunda bi karartı beliriverdi hemen durup telefonumun ışığını açtım ama çok geçti üç tane yüzünü seçemediğim adam beni bayıltıp arabaya bindirdiler...

EGE'DEN...

Emre ve Damla adına sevinmistim birisi kardeşim diğeri de artık yengemdi herkes tebrik ettikten sonra gözlerim Eda'yı aradı montunu alıp evden çıktı ilk başta gidip koltuğa oturdum ama içim kıpır kıpır oluyordu bende montumu alıp evden çıktım her gittiğim yerde bütün sokaklara bakıyordum ama hiç birinde Eda'yı görmemiştim hava yağmurluydu bu saatte bi yere de gidemezdi ki yerler su damlaciklariyla oluşmuş küçük göllerle kaplıydı önümden simsiyah bir araba geçti üstümü başımı su etmişti camlar da simsiyahtı ve bu arabayı ilk kez buralarda görüyordum ama daha çok uğraşmadan arabanın çıktığı sokağa girdim çok karanlıktı bu yüzden telefonumun ışığını açarak ilerliyordum kaldırımın sonunda yerde dikkatimi çeken şeye eğildiğimde şüphelerim ortaya çıkmıştı çünkü bu bileklik Eda'nindi.Annesinin ona küçükken aldığı o bilekligi mutfaktayken iyki de görmüştüm şüphelerim inşallah dogru değildir diye dua ediyordum çünkü o siyah arabadakilerin Eda'ya bi şey yapacağından korkuyordum bilekligide alıp hemen eve koştum kapıyı kırarcasına vuruyordum Emre kapıyı açtı hepsi ayaklanmış bana bakıyorlardı Ece'yi tutup sallayarak "Eda sana bi şey anlattı mı "dedim Efe kolumdan tutup "napiyosun abi bi kendine gel diyince hızımı alamayıp Efe'ye yumruk geçirdim kızlar Ece'den hariç bağırırken Ece aynı Eda gibi donuk bakışlarla bakıyordu bizimkiler de Efe'yle ilgileniyorlardı Ece motorbisikletinin anahtarını montunu kaskını alıp evden çıktı peşine de ben çıktım.

Multi:Eda'nın bilekligi

Kavusamayan AşıklarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin