Cruel Fate (boyxboy) (HIATUS)

Cruel Fate (boyxboy)

People prioritized love over life. We gave almost of our time to this word 'LOVE'. People believed in 'FATE'. Some said 'we choose our fate' but others said 'we don't'. only God knows what will happen to us.

But what if fate decided to meddle in our life.

Katulad ng sa dalawang character na ito, Steven and Dylan.

Dahil sa isang pagkakamali, nagbago bigla ang buhay nila.

They got into two accidents that will change their lives.

All of their memories of being together were wiped out.

---

"I'm sorry. I'm sorry. Natatandaan ko na. lahat lahat." Pumunta ako bigla sa kany ng bumalik ang lahat ng memorya ko. Di ko alam kung anung nagyari. I just stared in one of our pictures then suddenly something popped out in my head like I'm watching a 3Dmovie.

It was me and him. Nakangiti kami sa isa't isa. Sa sumunod na sandali, bigla akong nahilo at nahimatay.

"What are you saying?" he said in a confused face. Shit! Hindi ko alam gagawin ko. Ayokong mawala na naman sya sakin.

"I'm sorry. Please forgive me." Di ako maktingin ng diretso sa kanya. nakagawa ako ng malaking pagkakamali at pinag sisisihan ko na iyon.

"Please, explain. I don't know what you are talking about."nakatayo lang sya doon at nakatingin sakin, naghihintay sa explanasyon ko. Ayokong sabihin sa kanya pero kung magsisinungaling ako, siguradaong mas hindi nya ako mapapatawad.

"That night, in my condo. It was you birthday that time. We planned to celebrate it together in my condo but something happened" napahinto ako bigla ng bigla syang napaatras habang nakahawak sa ulo nya at nanlalaki ang mata.

Lalapitan ko sana sya ng bigla syang umiling at napaiyak. Hahawakan ko na sana sya ng tinabig nya ang kamay ko.

Ansakit. Ansakit na makita mong umiiyak ang mahal mo at alam mong ikaw ang dahilan ng pag iyak nya. Ansakit na wala kang magawa. Ansakit na hindi ka na mapagtiwalaan. Sobrang sakit.

Gusto ko syang yakapin. Gusto kong punasan ang luha nya at sabihing okay lang lahat na kahit alam kong hindi na okay. Gusto kong humingi ng tawad pero ang nagawa ko na lang ay panuorin sya habang umiiyak.

Past

Pakiramdam ko ay parang sinasak ng isang milyong karayom ang puso ko dahil sa nakita ko. God! Mahal na mahal ko sya. Binigay ko lahat ng oras ko makasama lang sya pero nagawa nya iyon. Anu pa bang kulang? May nagawa ba akong mali? May pagkukulang ba ako?

Nang sabihin nyang ice celebrate namin ang birthday ko nang kaming dalawa lang, sobrang natuwa ako. Sabi nya may sorpresa daw sya sakin.

Ang ganda ng surpresa nya sa birthday ko! Sobra! Iyon ang pinakamasakit, pinakapangit at pinaka hindi ko makakalimutang surpresa na binigay sakin.

Hindi ko alam anung iisipin ko. Bakit nya ginawa sakin iyon? Akala ko ba mahal nya ako. O baka nagsinungaling sya sakin at ginagamit lang ako. Siguro, pag wala ako sa tabi nya, nasa kandungan sya ng ibang babae. Siguro, pinagtatawanan nya ako pag wala ako. Siguro, iniisip nya na tanga ako, uto uto.

Alam ko naman, sa umpisa palang, sa babae talaga sya bagay hindi sa lalaki, na straight sya. Aksidenteng naimpluwensyahan ko lang sya.

"Mister, watch out!" narinig ko na lang na sigaw ng kung sino. Paglingon ko, nakarinig na lang ako ng sigawan tapos ay tumalsik ako palayo at nawalan ng malay.

Booogshh!!!

---

Shit! Nasaan na sya? Damn! Alam ko napakababaw ko at assuming. Di ko naman gusto na saktan sya. Gusto ko lang makaganti. Di na ako nakapag isip masyado.

Di ko na alam ginagawa ko nun. Nabalik lang ako sa sarili ko ng tawagin nya ako at makita ko syang umiiyak. Gusto ko syang lapitan pero bigla syang tumakbo.

Ngayun, hinahanap ko na sya. Di pa naman siguro sya nakakalayo. Habang pinapaandar ko ang kotse ko, tingin ako ng tingin sa paligid nagbabakasakaling makita ko sya.

Pagbukas ko ng radio, may balita na sinasabi. Natigilan ako ng marinig ko ang balita then suddenly nalaglag ang picture naming nasa carboard. Kukunin ko na sana sya pero mali ang ginaw ko dahil pag angat ko. May truck na nasa harap ko.

Iniwasan ko iyon at pumunta sa kanan pero mali na naman ang ginawa ko dahil may kotse na nandun.

The next thing I knew, bago ako mawalan ng malay, someone was trying to open the door to my side. He knocked on the window and was saying something. I felt numb all over my body.

'God, I don't think I will see him again. Tell him, I'm sorry. I'm sorry for what I have done. Tell him, he is the only one that I will love for the rest of my life. And tell him, I love him so much'

Napapikit na ako at dilim na ang nakita ko.