I'm the princess? {voltooid}

Hoofdstuk 2

P.o.v Emily
Zijn mint groene ogen willen niet van de mijne afwijken en misschien is het raar maar dat wil ik ook niet

Mijn directeur kucht waardoor mijn blik op hem valt inplaats van de jongen
'Dames en heren stilte' de harden stem van mij directeur vult de ruimte en iedereen stopt met praatte
'Dit is Blake hij is nieuw hier ik wil dat jullie hem met respect behandelt' een paar jongens zie ik al met een uitdagende grijns zitten terwijl de meerderheid van de meisjes al begint te kwijlen
Mensen wat zijn ze ook makkelijk
Ik zie dat Blake me nog een keer aankijkt voordat hij aan de andere kant van het lokaal naast een van de populairen gasten neer zakt

'Oke dan gaan we beginnen' zegt de leraar en begint met schrijven

De hele les heb ik me niet kunnen concentreren behalve op Blake
Ik voelde zijn blik op me branden maar telkens als ik naar hem omdraaide keek hij gewoon recht voor uit naar de leraar
Ik denk dat ik gek word of dat hallucineer

Gelukkig is het nu pauze en loop ik met grootte passen naar ons gewoonlijke groepje
Waar Larissa al heen gelopen is
'Hey' ik begroet iedereen en neem dan plaats naast Nick die een kus op me wang drukt
'Waarom duurde het zo lang?' Zegt Nick terwijl hij onze handen met elkaar verbind
'Ik was nog even naar de wc gegaan' zeg ik met een lach
Eigelijk was dat niet zo ik was zolang met Blake in mijn hoofd blijven zitten dat het veel te lang duurde tot ik al mijn spullen bij elkaar had

'Dan is het goed' ik leg mijn hoofd op Nicks zijn schouder en hij begint rondjes met zijn duim over mijn hand te gaan
Tegen over ons zit Larissa en ik zie de blik aan haar blik dat ze vind dat ik het uit moet maken vanwege mijn achttiende verjaardag en het feit dat ik dan oud genoeg ben om mijn mate te mogen zoeken
Maar ik kan toch ook niet tegen Nick zegen hey ik word achttien dus maak het uit doei
Ik weet ook wel dat ik niet met een ander moet zijn als ik achttien ben maar mijn mate vind en echt niet binnen drie tellen
Mensen zoeken maanden naar hun mate sommige zelf jaren en ik geloof echt niet dat mijn mate precies op me achttiende verjaardag verschijnt

Even word ik uit mijn gedachte gehaald door de gedaante van Blake die aan het tafeltje tegen over ons bij de populaire jongens en meisjes is gaan zitten
Niet dat ik niet populair ben ik heb best veel vrienden en vriendinnen maar deze mensen spelen voetbal zijn cheerleaders aanvoerder van de zwemvereniging en nog veel meer sport dingen waar eigelijk niemand tegen op kan
Behalve Blake dus

Ik weet echt niet wat het is hij is bijzonder hij is anders
Hij gaat zonder moeite bij de populaire kinderen zitten en ze duwen of sturen hem niet eens weg

Hij is anders