Hoofdstuk 8

3.5K 182 11
                                    

P.o.v Emily
ik ren door het bos en probeer mijn problemen van me af te schudden
Een probleem is ieder geval opgelost maar niet op de manier waarop ik het gewild zo hebben
Maar mijn andere probleem is niet opgelost maar erger geworden Blake het liefst wil ik niks meer met hem te maken hebben
Ik wil dat hij uit mijn leven verdwijnt en niet meer terug komt
Maar helaas blijft hij stug volhouden aan zijn sprookje en gaat hij niet weg

Ik stop bij een beekje met mooi blauw water
Ik kijk naar mezelf en zie een andere versie van mezelf dan dat ik echt ben
Ik zie de gebroken versie met de uitgelopen mascara en de dove ogen
Het liefst wil in nu de sterke en zelfverzekerde versie van mezelf zien maar die is in een hoekje achterin mijn ziel gekropen
Ik pak een steentje en gooi die op mijn weerspiegeling
Kleine kringetje vormen zich in het water en worden steeds groter
Achter me zie ik een vage schim
Als door de bliksem geraakt draai ik me om maar zie niemand
Waarschijnlijk ben ik gewoon in sjok en verbeeld ik dingen

Ik ga zitten en veeg de zwarte vegen onder mijn ogen weg waardoor er zwarte vlekken op mijn handen verschijnen
Ik pak een wit klein bloemetje uit het gras en druk een van mijn zwarte vingers op het blaadje waardoor hij een zwarte kleur krijgt

'Weet je dat zwart mijn lievelings kleur is' ik draai me om en zie een man van ongeveer veertig jaar staan
Zijn huidskleur is bleek en zijn haar rave zwart
Onder zijn zwarte ogen zitten zwarte walen waardoor hij er gevaarlijk uitzie
'Wie bent u' breng ik angstig uit 'ik mijn kind ben Xander en jij bent prinses Ilona opvolgers van de koning en koningin

Fijn nog iemand die in het sprookje van Blake gelooft...

'Ik weet niet maar ik ben geen prinses ik ben gewoon een meisje en niks meer en als u denkt dat ik een prinses ben dan moet u maar met mijn ouders praatte die hebben me namelijk op aarde gezet'
De man lacht hard en schudt zijn hoofd 'je kan me niet voor de domme houden Ilona ik weet dat jij het ben en daarom ben ik hier om een einde aan je bestaan te maken'
De man zijn zwarte ogen veranderen in een bloed rode kleur en hij komt op me afgerend
Voor ik het weet word er een mes in mijn zij gestoken
Ik gil het uit van de pijn en grijp gelijk met mijn handen naar het mes en trekt het eruit

Ik kan mijn evenwicht niet houden en val recht in het meertje
Het mooie blauwe water kleurt rood om me heen en ik besef laat dat het van mijn bloed komt
Mijn ogen vallen bijna dicht maar met alle kracht probeer ik ze open te houden
De man die me aangevallen heb kijkt grijnzend naar me en dat is ook het laatste wat ik zie voordat ik mijn ogen sluit

A/n
Hallo mensen en vliegende walvissen
Sorry voor de late update
Maar vandaag gingen ik en mijn familie lekker in de regen naar Movie park
Jippie dus niet
Maar alsnog hier de update

Xx anoniempy

I'm the princess?  {voltooid}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu