Fancalls / jicheol

35.

9:13 AM
Fancoups
Calling
ACCEPT | DECLINE

"Good morning, Coups."

"Good morning. Hehe."

"Ayos ka lang ba?"

"Ayt. 'Wag ka nga! Tama na please, Jihoonie."

"Wala naman akong ginagawa ah?"

"Jihoonie naman. Alam mo ba."

"Hindi ko alam."

"Kaya nga sasabihin ko na sayo e."

"Hahaha. Alright."

"Tsk. Ito talaga. . .ayun, HINDI MO 'KO PINATULOG NG MAAYOS KAGABI!"

"Oh? Anong ginawa ko?"

"Jihoonie. Kainis ka."

"Wala akong ginagawa, Coups. Pft."

"Mahal kita, Jihoonie. Pero isang sapak lang, please."

". . ."

"Tinatawanan mo na naman ako, Jihoonie!"

"Edi iiyakan nalang kita."

"Pilosopo."

"Nagrereklamo ka eh."

"Ikaw kasi eh."

"Palagi nalang ako."

"Ikaw naman kasi talaga."

"Sus."

"Sus."

". . ."

". . ."

"Tsk."

"Hehe. . .Nga pala. Jihoonie, may tanong ako. Ehe."

"Ano?"

"Sana hindi mo masamain ang pagtatanong ko tungkol dito. . .A-Ano. Uhm. . .Curious lang ako. Ahe."

"Go on, Coups."

"Bakit ano, bakit ka galit 'dun kay we know who?"

"Ahh."

"Okay lang Jihoonie kung hindi mo sagutin. Sorry, kacurious lang talaga."

"Nagtanong ka pa, Coups. Haha. 'De, okay lang naman."

"Sure ka ah?"

"Mm."

"Okay, kwento na. Hehe."

"Ahh, ano kasi. . .Dahil sa kanya, muntik ng masira ang buhay ko."

"Hm? Paano?"

"Muntik na akong mawala sa katinuan ko. Nadepress ako. I took medicines and therapies para lang umayos ang kalagayan ko."

"I didn't know about that. . ."

"Hm? What, Coups?"

"Ahh, nothing. I just can't imagine."

"Mm. Sumobra kasi siya. 'Nung una, ayos lang sakin 'yung panunukso niya. . .until naging bullying na. Hanggang sa pinaka-sentimental na bagay na mayroon ako, sinira niya. Ang iniisip 'nung iba, ang babaw ko lang. But they didn't know how much I care for that thing. Attached ako masyado sa bagay na 'yon kaya ang sakit lang na pati 'yun, dinamay niya pa sa kalokohan niya."

"Oh, the guitar your father gave you."

"That's the only memory of my father I have pero sinira niya pa. Hah. . .Pati pala 'yun alam mo. Haha."

"I'm a fan, remember?"

"Edi nasaksihan mo pala kung paano niya sinira 'yung gitarang 'yun sa harap ko at sa harap ng maraming tao?"

"Yeah."

"Inisip mo rin bang ang babaw ng rason ko?"

"Hindi, Jihoonie. Hindi."

"Haha."

"Sorry pala sa nangyari sayo."

"Ba't ikaw 'yung nagsosorry? Hindi ka naman siya."

"I just felt bad for you, Jihoonie. . ."

"Don't pity me, Coups. Mabuti nga't nadaan pa sa medication at therapy 'yung kalagayan ko eh. Akala ko matutuluyan na akong mabaliw. Nakakabaliw pa naman 'yung depression. Haha."

"Mm. Mabuti nga eh. I still had a chance to pester your life. Haha!"

"Wow, Coups. Just wow."

"Hahaha!"

"Pft."

". . .but, Jihoonie?"

"Hm?"

"Will you ever forgive him?"

". . ."

". . ."

"I don't know."

"Awts. Bad for him."

"Haha. It depends, Coups. Kapag siguro wala na akong maramdamg inis."

"Naku, kailan kaya 'yun? Haha!"

"Hindi ko rin alam, Coups. Soon, I guess?"

"Sana mapatawad mo siya. . ."

"Well. Kung maipapakita niya saking deserve niya na mapatawad ko siya, I'll forgive him. Pero ngayon? Wala eh. Nakakainsulto ang buong pagkatao niya. Every time I see him, nararamdaman ko ang pagkulo ng dugo ko. The hatred is still there. Ewan ko kung kailan 'yun mawawala."

"Maiba tayo ah, sorry. . .Pero namamangha ako dahil sa haba ng mga sinasabi mo."

"Panira ka ng momentum, Coups."

"Sorry! Isa 'to sa mga rare moments, Jihoonie!"

"Haha. Oo na. 'Wag nalang natin pag-usapan 'yun."

"Sabi ko nga eh. Hehehe."

"Ano bang pwedeng pag-usapan?"

"Maliban sa future nating dalawa? Hm."

"Jihoon! Bilhan mo 'ko ng napkin!"

". . ."

". . ."

". . ."

". . ."

"Awkward."

"Pffft. Sige, bilan mo na 'yung noona mo ng ano. Ahe."

"Haha. Okay."

"Byeei~"

"Bye, Coups. Thank you for listening to me."

"My pleasure, Jihoonie."

"Bye."

"Byee!"

Call ended