That Nerd Is A Vampire (New Version)

33.

Chapter 33

Kulog at kidlat, isang tahimik at madilim na bayan, malakas na ulan. It's a vision. And this one's different from all the visions I had. Hindi pamilyar ang lugar. Ang mga establishments ay makaluma; Ang mga disenyo ay mostly European style. Kung sinabi kog kakaiba, nararamdaman ko lahat dito. Nabasabasa ako sa ulan, nararamdaman ko yung malamig na hangin, may bumangga pa sa balikat ko.

I know this isn't real. I still remember where I passed out. 

May bumangga ulit sa balikat ko at Hindi man lang nagawang humingi ng tawad sakin. May mga tao din na tinitingnan ako na para bang Isa akong napaka-weirdong babaeng nagpapaulan sa gitna ng daan. I can feel the scene physically. 

Napagpasyahan kong magpasilong. Tumitila na ang ulan pero malakas parin ang kulog at kidlat. There was a strike of thunder and that made the dark road lighten up. Dahil do'n, may naaninag akong pamilyar na babae na mukhang aligaga. She's wearing a vintage dress covered in a black hoodie cloak, and a leather boots. Nung umalis siya, sinundan ko kaagad siya at muntik pa akong masagasaan ng kabayo—isang kalesa.

"Tumingin ka sa daraanan mo, binibini!" sigaw ng may kontrol sa kabayo pero hindi ko na siya pinagtuunan ng pansin. 

I didn't take my eyes off from her. I just followed her down an alley, through a small road, to a crowded market, and into a stall.

Tumunog ang bell nung buksan ko ang pinto ng tindahan. It's a coffee shop. Langhap na langhap ko ang brewed coffee beans at freshly baked breads. Ang babaeng sinusundan ko ay nasa may counter, nagpila para magorder. Lumapit ako sa kaniya at mang makumpirmang siya nga, hindi na ako nagatubiling kalabitin siya.

"Sekhmet."

Umikot siya para humarap sa 'kin. Mas bata Ang itsura niya ngayon at mas maikli pa ang kaniyang buhok. She just stared at me and didn't talk. Then everything faded into a series of smoke. And another scene was shown. Ngayon ay nasa loob kami ng isang solid. Nakatalikod si Sekhmet mula sa 'kin.

My body is now translucent. Pero nakakagalaw ako kahit saan.

"Nakuha mo na ba?" tanong ng kasama ni Sekhmet sa kaniya. Isang matandang babae na nakaupo sa maliit na silya.

"Kailangan pa ba nating gawin 'to, Mama?" aligagang sinabi ni Sekhmet—Mama with accent pa. Kinuha niya ang tela na nakarolyo at binigay yon sa matanda. The old lady I wrapped the cloth. Isang pulang bato ang inilabas niya—a ruby. She flipped the page of the thick book in front of her and chanted an incantations.

Nakakamangha. May inihahalo din siya na mga sangkap sa isang maliit na jar at unti-unti itong umusok. The smoke switched colors from gray to green, to purple, and finally, to red.

The old woman dipped the ruby into the small jar. Gamit ang isang clip, kinuha niya ulit ang ruby and chanted an ending incantation.

The ruby shone brightly as the old woman raised it above her palm, and a spark made her wrinkled skin turned into flawless. Her white hair turned black and smooth. Her crooked nose became pointy. Nakakamangha ang pagiiba ng itsura niya. Nagiging magkamukha na sila ni Sekhmet—maliban sa malaking nunal na nasa pisngi ng matandang babae.

"Mama..."

"Sekhmet, anak. This can be our key to become the greatest sorceress. Makikilala na nila tayo sa wakas! Maghihiganti tayo, anak ko."

"Pero Mama—!"

"Silence! Para sa 'yo rin 'to. Para sa ating dalawa. Minaliit nila tayo at inubos ang angkan natin kaya oras na natin 'to para bumangon at lumaban. Maghihiganti tayo sa ngalan my ating mga ninuno! Luluhod sila sa atin..."