Η Κατερίνα μία επιτυχημένη βολεϊμπολίστρια σε μια τοπική ομάδα της Θεσσαλονίκης, θα κληθεί να παίξει στην γυναικεία ομάδα της Εθνικής Ελλάδος στο φετινό World Grand Prix αλλά και στους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου(2012). Στην ομάδα θα έρθει νέος...
Α\Ν: Λοιπον επειδη μου ηρθαν κάποιες ιδεες για το μελλον, ξεκαθαριζω οτι η ιστορια διαδραματιζεται το 2012, την χρονια που εγιναν οι Ολυμπιακοι αγωνες στο Λονδινο. Στην ιστορια, στα προηγουμενα κεφαλαια αλλαξα καποιες ημερομηνιες αλλα οι ηλικιες των πρωταγωνιστων εννοειται δεν αλλαζουν. Απλα θα κανουμε ενα Flashback. Καλη αναγνωση!♥ ---------------------------------------------
Κατά τις 2 το χάραμα που έφυγε και ο τελευταίος πελάτης, το εστιατόριο έκλεισε και ο Άλεξ πήγε να αλλάξει για να φύγουμε. Οι ώρες εκεί πέρασαν ευχάριστα, είτε μπλεκομουν στα πόδια του Άλεξ, είτε ήμουν έξω και έδινα αυτόγραφα -και αγάπη *παπ*- σε κάποιες 15χρονες κοπέλες που έπαιζαν και αυτές βόλεϊ και είχαν ακούσει για εμένα.
Α. "λοιπόν πάμε;" με ρώτησε και ενευσα καταφατικά.
Βγήκαμε από το εστιατόριο και πήγαμε σπίτι του.
Εδώ να προσθέσω πως μετακόμισε και όταν μιλούσαμε στο Skype μου είπε πως θα έμενα με ανοιχτό το στόμα.
Μέχρι που μετά από μια 10λεπτη διαδρομή,παρκαρα το αυτοκίνητο μου πίσω από το δικό του και κοίταξα στα δεξιά μου το σπίτι... Ήταν μια καφέ πολυκατοικία...
Α. "από την άλλη! Αυτό με τον προσανατολισμό να το δουλέψεις"
Καλά σου λέει!
Είπα κι εγώ, που εξαφανίστηκες εσύ.
Κοίταξα στα αριστερά μου και.....
Αχ πόσο καλά ξες τα γούστα μου ρε Άλεξ!
Είχα μείνει με ορθάνοιχτο το στόμα.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Α."Κλεισ'το θα μπει καμιά μύγα! "
Κ. "σκάσε ρε! "
Μπορώ να πω πως εντυπωσιάστηκα αρκετά από το εξωτερικό του.
Α. "λοιπόν πως σου φαίνεται; "ρώτησε με ένα χαμόγελο βλέποντας την αντίδραση μου
Κ. "ουαου" το μόνο που μπορούσα να πω αυτή την στιγμή.
