I'm Pregnant (COMPLETED)

Chapter 25

Alexis Mae Montenegro

Tulala ako habang tumitingin sa t.v . Hindi ko maintindihan kong ano ang mga ginagwa nila.

Simula ng mag-usap kami ni Rence kahapon. Tulala na ako parati hindi ako maka usap ng maayos ni Jane sa phone.

Nag beep naman ang phone ko sa gilid. Lumiwanag naman bigla ang mukha ko ng makita ko kong sino ang nag text.

From: Rence Ko
[Magkita tayo. We need to talk"

Dali-dali akong nag reply sa kanya. Tinanong ko sakanya kong saan kami magkikita.

Sinabi niya sa akin sa isang hotel at binigay ang room num. Nagbihis agad ako at umalis.

Nagpara ako ng taxi at pumunta sa sinabing hotel ni Rence. Pagka baba ko sa taxi dumeritso ako sa loob ng hotel.

Hindi ko alam kong bakit ako kinakabahan. Nang makarating ako sa tapat ng kwarto na sinabi niya humingi ako ng malalim.

Kakatok na sana ako ng mapansin kong na kaawang ng maliit ang pinto.

Binuksan ko ang pinto. Malaki ang ito parang condo ni Rence. Nakarinig ako ng maliit na impit na ungol galing sa isang kwarto.

Sinundan ko ito habang papalapit ako lalong lumakas ang ungol.

Binuksan ko ang pinto ng maliit nagulat ako sa aking nakita. Wala sa oras napahawak ako sa aking bibig at umiiyak.

Nagbalik sa akin ang eksina na nagtatalik sila Mia at Troy. Ngayon iba na si Rence naman at si Mia.

Their f*cking each other na parang  wala ng bukas. Ang mga tanong na bumabagabag sa aking isipan nong nakaraang araw ay nasagutan na.

Kaya pala di siya umuuwi dahil parati silang nagkakasama ni Mia. Kaya pala iba ang pakikitungo niya sa akin dahil gumagawa na siya ng ibang bagay.

Promises are meant to be broken. Totoo pala iyon, na ngako siya na gagawin niyang lahat para hindi ako magalit at hindi masira ang relasyon namin dahil mahal niya ako.

Pero mali siya mismo ang sumira ng pangako na iyon. Pinagkatiwalaan ko siya pero wala na sira na.

Kaya ba sinabi niyang itigil ang kasal namin dahil na realize na niyang mahal niya si Mia at hindi ako.

"F*ck it Rence. Sh*t...ahhhh..ohhh. Faster"

"I will f*ck you hard honey...ohhh..sh*t! Ahhhh"

Gusto kong takpan ang tenga ko para di ko marinig ang mga ungol nila. Gusto kong takpan ang mata ko para di makita ang ginagawa nila. Pero di ko magawa parang pinapakita sa akin na totoo ang aking nakikita.

"Ohhh..ahhhh...sh*t Rence your a good f*cker...ahhh"

"I love you...ahhhh"

Kumirot ang puso ko sa sinabi ni Rence kay Mia. Pinunasan ko ang luha ko at tumayo. Sawa na ako na parating nasasaktan.

Umuwi na ako sa condo at nag impake ng damit. Hindi ko alam kong saan ako pupunta basta ang gusto ko ay maka layo sa sakit.

Hinila ko ang dalawang maleta palabas ng condo. Lakad lang ako ng lakad hindi ko alam kong saan ako pupunta.

"Sh*t! Alex is that you!?"

Napatingin ako sa babaeng nasa harap ko. Hindi ko malaman kong sino siya.

"S-sino ka?"

Yon lang ang lumabas sa bibig ko. Nagulat ito sa tanong ko hindi ko alam kong bakit.

"Alex si Jane to! Wag ka ngang magbiro ng ganyan na hindi mo ako kilala"

Umiling ako at umiyak sa harap niya. Niyakap naman niya ako at pinatahan.

Pinasakay niya ako sa kotse at pumunta sa condo niya. Pina kain niya ako.

Tulala ako habang umo-upo sa couch. Parati akong tinatanong ni Jane pero hindi ko siya masagot.

Mas pinili kong sinirado ang isip ko. Patay malisya ako na hindi ko kilala ang mga tao na nasa paligid ko. Baka makalimutan ko ang sakit.

Wala ngayon si Jane dahil may inasikaso siya sa clinic. Pumunta ako sa kwarto niya at hiniram ang laptop.

I open my facebook naka tanggap ako ng isang message galing kay Mia video ito.

I enter play. Napatakip naman ako ng bibig at umusbong ang galit sa aking dibdib.

It was Mia wearing a wedding gown habang kinukunan siya ni Rence. At ang ngiti ni Rence ay yong ngiti niya nong sinagot ko siya.

Dapat ako yong babaeng nandiya sa video. Ako dapat ang masaya. Napakuyom naman ako ng kamao. Ni log out ko na ang Fb ko at umalis sa kwarto.

Iyak ako ng iyak boung araw. Parang mababaliw na ako sa kaka-isip sa maraming bagay.

"Ahhhhh!!! I hate you.. Damn you..Ahhhhhhh"

Sigaw ako ng sigaw. Habang binabato ang mga gamit na nahahawakan ko.

"Sh*t! Alex calm down"

Napatingin ako kay Jane na ngayon ay papalapit sa akin. Sumigaw ako sa kanya na huwag lumapit.

"Alex calm down"

Panay parin ako ng sigaw at umiiyak. Niyakap ako ni Jane pero di parin ako tumigil sa kakaiyak.

"I hate him. I hate him. Jane di ko na kaya. Di ko na kaya gusto ko ng mamatay"

"Alex. Listen to me. Hindi sulusyon ang pagkakamatay para maiwasan ang problema. Alex! Alam kong malakas ka kaya please maging matatag ka para sa baby mo. Alex!"

Sigaw niya bago ako mawalan ng malay. Nagising nalang ako sa hindi pamilyar na kwarto.

"God Alex! Mabuti naman at walang nangyari sa iyo na masama lalo na sa bata. You need to rest Alex yon ang sabi ng doctor. Babalik ako dito na kasama si Alexer okay"

Tumango ako. Umalis narin siya, umupo ako at tulala nanaman.

Tama si Jane hindi sulusyon na kitilin ang buhay ko para mawala ang sakit. May baby pa akong bubuhayin sa mundong ito.

Pagod narin akong umiyak sa gilid at magmumuk. Pagod na akong masaktan.

Tumayo ako at lumabas sa hospital. Wala akong pake sa mga taong tumitingin sa akin. Nag para ako ng taxi at pumunta sa condo ni Jane.

Naligo ako at nagbihis na nagsulat rin ako ng mensahi para kay Jane. Kinuha ko ang maleta ko at umalis na.

Ng makarating ako sa airport at napabuntung hininga. Tumingin ako sa paligi. Ito na pala ang huling araw ko dito I will miss this place. Seguro kong babalik ako dito ay buo na ako, at malakas para harapin ang problema. Hindi naman ako nag-iisa may anak akong susuporta sa akin at mamahalin ako.

Sinuot ko na ang aking shades at tumalikod. Paalam  Rence Rivas.