Crushed (on hold)

Chapter 1: Complete na Sana.

Sabi ng iba, masarap daw mainlove. Yun daw ang pinakamasarap na feeling sa mundo.

Nakakainggit yung mga taong nakakaranas ng ganun.

Ayokong mag-emo ngayon dahil lang sa hindi pa ako nagkaka boyfriend simula pa nung bata pa ako. At nakakakita kong paparating na sa akin yung bestfriend kong si Rina kasama yung boyfriend niya.

Ayan na naman sila. Tsk.

“Hi Sisterette! Anu na namang ginagawa mo dito mag isa sa canteen? You should have texted me para makasabay ka sa amin ni Jeremy.” Oh well, that’s Rina Shin, my ever nagging-concerned very bestest friend here in the Philippines and in Korea at kung saang lugar man kami mapadpad.

Tapos bigla siyang bumulong...

“You know how I hate you being alone and I tell you it makes me sadder when I know you’re sad being alone like that.”

Now I know she’s getting serious. Iba na yung tingin nia sa akin eh.

Eh paanong hindi ka dapat mag isa eh nagmumukha akong chaperon ng dalawang toh. Tingnan niyu kung makapag usap, nag kukurutan pa ng pisngi at ilong.

Nose-to-nose daw.. rawr!

Kala mo sila lang dalawa ang magkasama. Heller!! Andito ako!!

O.P lang ako pag anjan ang two-year-bf ng bestfriend ko.

“Araseo, I’ll text you na starting tomorrow... wag na usok ilong” tapos kinurot ko yung pisngi niya. Nagtatampo na kasi siya sa akin eh.

(Araseo=Alright)

Oo nga pala, hindi niyo pa pala ako kilala. I am Cleo Jeung. My dad is a korean national. My mom is half-korean and half-filipino. And my parent’s love story is the greatest love story I have ever heard, and second love story ay  ung Strings Attached, yung nabasa ko sa wattpad (wow maka promote si Author, wagas! Haha) Si Rina Shin ay Koreana din, but half lang. She never had her mom kasi umalis daw yung mom niya since 3years old siya, yun naman ang pinaka malungkot na love story na narinig ko.

Iba’t ibang version ang love noh? Kaya ang hirap maniwala sa love eh.

may masaya.

May malungkot.

May masarap.

At may masakit.

Oo nga at koreana kameng maituturing ni sisterette, pero dugo at ugaling pilipino kame noh. Umorder na kame ng food ni sisterette at yung bf niang si Jeremy since aion nga lunch break namin at gutom na gutom na ako.

Hmmm. Adobo! Yun ang pinaka paborito namin dito sa Pinas. Walang ganito sa korea eh. Iba parin talaga ang filipino foods. The best!

Nakabalik na kame ng table naming 3 at eto na, susubo na ako nang may lalaking dumaan...

“Hi Cleo...” makapag Hi naman toh si Kuya, kala mo close kame eh! Hmf talaga... ni hindi ko matandaang kilala ko siya.

Mairapan nga.

“Yah!! Anu na namang kinukurap kurap ng mata mong yan??”

Oh nose! Nakita na naman ako ng superbestestfriend kong Ms. Friendship ng school namin.

“Kaya ka hindi nagkaka boyfriend eh, konting lapit lang ng manok saiyo eh nagddragon knight ka na naman jan!”

“Psh! Dota! Oo na tayo nang adik sa dota!”

“Put a little smile...” wow ah makautos ah! Pero nag smile ako para matapos na yung usapan namin.

“Konti pa...” this time nakataas na yung kilay niya.