Cleo’s POV
They already told me that when you feel love, it always feels right. But all I felt now is confusion and guilt. Nakatanggap ako ng text galing kay Tacs the 5 seconds after kong mapasaya ng bongga si Jervs. Feeling ko ang sama sama ko talaga. Lumingon ako kay Jervis na kasalukuyang nagigitara at para sa akin pa daw ang kinakanta niya.
Natapos na yung kinakanta niya.
“Umaakyat ka ba ng bundok?”
“Huh?!”
Tsk.Tsk. Naweirduhan yata siya sa akin. Wala naman kasi akong pasintabi at bigla bigla na lang akong nagtatanong ng ganun.
“Ang sabi ko, kung umaakyat ka ba ng bundok? Sorry kung bigla bigla nalang ako nagtatanong. Naisip ko lang siya itanong.”
“Nope. Y? ikaw ba? Umaakyat ka ba?”
Yeah, right. Not so Tacs at all. Namimiss ko na kasi yung sunrise sa Mt. Pulag eh. That was the best mountain na naakyat ko. Actually, yun palang naman ang naaakyat ko eh! Kaya sigurong nasabi kong the best. Wahahah.
Pero teka, Kapag nakaakyat ka na ba ng kahit isang bundok eh Mountaineer ka na? waa. Haays. Baka nga masasabi kong mountaineer na ako. Asaness! haha
Hayst. Kung anu man ang experience na yun, sana maexperience ko ulit. That was one of the best New Years of my life.
“Cleo?”
Maya-maya’y may palad na na nakaharap sa akin.
“Jervis nakikita ko yung kamay mo. You don’t have to be that close.”
Uh.Oh. Sungit alert na naman. Kayo ba, nararamdaman niyu ba na naiirita kayo kapag may something kayong gusto gawin ulit na namimiss niyo na tapos you cannot do it?
VOCÊ ESTÁ LENDO
Crushed (on hold)
Teen FictionLove Comes in a most unexpected way. Kumpleto naman ang buhay ko eh. I have a very supportive parents. Two Loving kuya’s. I come in a great, exclusive University. I have a sweet bestfriend and not-so-close friends. But then isang araw, I crushed int...
