Without You

NEW JOB!?

İki hafta sonra;
İşten çıkar çıkmaz direk durağa doğru yol aldım.Otobüsten inerek eve doğru adımladım ve çantamı karıştırarak içinden anahtarlarımı çıkarttım.İçeri gireken botlarımı çıkardım ve oturma odasına,veyahut benim odama,ilerledim.Odaya girdiğimde Jhon'un çok ciddi bir şekilde koltukta otururken bulmam beni bayağı şaşırttı diyebiliriz.Gözlerini duvara dikmişti ancak bir hareketlilik hissedince gözlerini bana doğru çevirdi.Onu böyle görmeye alışık değildim aslında.Jhon'un sert ve boğuk sesini duyunca düşüncelerimi bir rafa kaldırıp onu dinlemeye koyuldum."Git üstüne düzgün birşeylerler giy,gidiyorsun" bu sözler afallamama neden olmuştu.Bende "iyide nereye?" diye sorarak merakımı gidermeye çalıştım.Yüzüne iğrenç bir sırıtış ekleyince midemin bulandığınu hissettim."Orospuluk yapmaya"diye bir cevap beklemediğim kesindi.Bu yüzden ağzımdan "NE!?"diye bir feryat koptu."Duydun işte bücür.Şimdi otele gideceğiz ve sen ilk müşterine isteğini verceksin" dedi hala pis sırıtışını korurken."Sen delirmişsin"diye mırıldandım ama onun duyduğuna emindim.Sesimi yükselterek "aklını kaçırmışsın"diye bağırdım.Jhon"bana bağırma seni küçük sürtük ne diyorsam onu yap "diye kükreyince adeta yerime sinmiştim.Görüş alanımın bulanıklaşmasıyla ağlayacağımı anladım.Kendimi tutmayıp hıçkırarak ağlamaya başladım.Aniden yanağımda hissettiğim baskı ve yanma hissi ile ağlamam şiddetlendi.Jhon"AĞLAMA"diye bağırdı ancak ben yana düşmüş başımı düzeltip ağlamama geri döndüm.Saçımı kavrayıp çekiştirmeye başlayınca ağzımdan istemsiz bir çığlık koptu."SANA AĞLAMA DEDİM.ŞİMDİ SİKTİR GİT HAZIRLAN VE 5DAKİKAYA BURDA OL!"diye bağırdı aynı yüksek ses tonuyla.Ama ben diretmekte kararlıydım.Jhon'un 'gel döv diyo çocuk ya' diye mırıldanışını işittim.O anda tekrar saçımdan tutup yere fırlatması bir oldu.Ben çığlık atarken o karnıma hiç yemediğim tekmeler atıyordu.Canım çok yanıyordu ve ben ağlamamı durduramıyordum.Eğer böyle vurmaya devam ederse bayılacağım kesindi.''Şimdi kalkıyor musn!?''

Hemen istemeye istemeye kalkıp hazırlanmaya-jhon'un gardrobuna-gittim.Dolabın kapağını açıp kendime uygun bişeyler bakmaya başladım(aynı yeri kullanıyolar ama kıyafetler ayrı)zaten çok fazla kıyafetim yoktu ama aralarından en iyi olanları çıkartıp giyinmeye başladım.Hazırlanmam bitince aşağı Jhon'un yanına indim.Yanıma gelip cebinden bir ruj çıkardı ve elime tutuşturdu."Bunu sür ve hemen arabaya gel"dedi.Onu başımla belli belirsin onaylayıp evden çıkmasını bekledim.Kapının kapanma sesini duyunca elimdeki rujun kapağını açıp rengine bir göz attım.Ruj ateş kırmızısıydı ve şimdiden beni yaşça büyük göstereceğini anlamıştım.

Jhon'u çok bekletmemek adına-aslında umrumda değildi ancak şimdi onun çenesini çekemezdim-dudaklarıma düzgünce sürüp iyice yedirdim.Aynaya bakınca bir rujla bile ne kadar değiştiğimi fark ettim.Küfür ede ede evden çıkıp külüstür arabaya doğru yola koyuldum.Aslında aklımdan kaçmak geçmedi değil ama gidecek bir yerimin olmaması beni bu fikirden söküp çıkardı.Arabanın gıcırdayan kapısını açıp içeri girdim ve geri kapattım.Jhon"çok seksi olmuşsun işin bitince bana da bir uğra"diyip göz kırpınca kendimden iğrenmeden edemedim ve anında yüzümü buruşturdum.Göt herif.Gözlerimin dolduğunu hissedince kendimi ağlamamak için sıktım.Otele gelince arabadan indi.Bende vakit kaybetmeden arabadan indim ve yanına doğru adımladım.Bileğimden tutup lüks olduğu belli olan otele soktu ve beni de sürükleyerek resepsiyondaki kadının yanına gitti."Zayn Malik adına rezervasyonumuz vardı"diye sordu ondan hiç beklemedim bir kibarlıkla.Adının Katie olduğunu yakasındaki karttan anladığım kadın"309 numara,efendim"dedi kocaman bir gülümsemeyle.Jhon'da ona aynı gülümsemeyi gönderdikten sonra asansöre yöneldi.Bende bu iğrençliğe gözlerimi devirmekle yetindim.Aslında Jhon yaşına göre gayret yakışıklıydı lakin beş parasız olduğu için kimse ona yüz vermiyordu.Asansörün geldiğimize işaret olan ötmesiyle düşüncelerimden sıyrıldım.Kolidorda ilerleyip 309 numarayı aramaya başladık.306,307,308 ve evet!309!"Jhon kapının önünde durup bana yüzünü döndü."Ona karşılık ver ve zorluk çıkarma işin bitincede parayı almayı unutma.Beni duydun mu kutsal bakire?"ardından 'artık değil' diye mırıldanışını duydum.Gözlerimi yuvalarında çevirip onu başımla onayladım.Bunu yapmayacağımı ikimizde biliyorduk ama o söylemeyi tercih etmişti.Koridorda ilerleyip görünmeyeği bir köşede durup bana döndü ve kapıyı çalmam için işaret verdi.Yeniden gözlerimin dolduğunu hissettim ama bozuntuya vermeden elimi yumruk yaparak kapıya iki kez vurdum.Kapı yavaşça açılınca karşımdaki yüz görmeyi en son isteyeceğim,hatta en sonuncu bile değil,kişiyle karşılaştım.Ağzım aralanırken aynı zamanda 'sen'diye mırıldandım ama beni duyduğunun bilincindeydim.Onunda bayağı şaşırdığı yüzünden anlaşılıyordu.Bir kaç saniyenin sonunda yüzündeki şaşkınlığı bir az olsun atarak arsız bir sırıtış ile "Evlere servis olduğundan haberim yoktu küçüğüm''dediğini işittim.

Ve 2.bölüm bayağı heyecanlı değil mi ahskdlşd neyse oy ve vote vermeyi unutmayın bölüm en kısa sürede,hatta yarın,gelecektir sizleri seviyorum 😘😘