One Bite

10

School, daar dachten we niet aan.
We spijbelden dagenlang, bleven thuis en deden vanalles en nog wat.
Het ging van stofzuigen tot kaarten, van afwassen tot praten.
Meestal waren we bij Ian thuis, omdat mijn ouders hem nooit zouden kunnen accepteren.
Ze accepteerden mij nauwelijks.
'Heb je ooit dagboeken bijgehouden?'
Hij schudde zijn hoofd en vouwde zijn kleren netjes op.
'Of wacht, jawel. Twee jaar lang. Langer kon ik het niet volhouden. De jaren zeventig waren wilde tijden, Laura.'
Hij gebaarde zijn hoofd in de richting van een boekenkast.
'Bovenste plank. De eerste twee.'
Nieuwsgierig veerde ik recht en greep de boeken.
'1974 en 1975? Mag ik een stukje lezen?'
'Tuurlijk. Ik heb niks te verbergen. Al zul je sommige dingen niet fijn vinden.'