One Bite

14

Een rood straaltje bloed sijpelde tergend langzaam uit mijn neus, bedekte mijn mond met zijn roodheid en deed me huiveren van walging.
'Ik kan je nu vermoorden, je hoofd er af rukken, je lichaam leegzuipen, je hart er uit trekken. Ik martel je echter veel liever. Schreeuw zijn naam, schreeuw het!'
Ik deed wat ze vroeg en schreeuwde zijn naam, terwijl ze een mes in mijn hand stak en rondjes ermee draaide.
Ik balanceerde telkens opnieuw op het randje van de afgrond, waar de Dood mij opwachtte om me in zijn armen te sluiten en weg te voeren.
Naar de plek die nu meer dichterbij leek dan ooit tevoren, waar ik naar reikte met mijn ingebeelde vingers, waar ik dolgraag naartoe zou willen gaan.
Maar ik hield het vol voor hem.
En door het genezende bloed van haar.