HER YENİ SAYFA BİR YENİ BAŞLIK

YA OLMAK ? YA ÖLMEK

Olmuyo iste. Bazen cok istiyosun ,bazen cok cabalıyosun, bazense olsun diye gecelerini heba ediyosun ama yine hic biseyi basaramıyosun.Belki de yanlıs yapıyorum diyosun baska yollar deniyosun yine olmuyo yine basaramıyosun. Bazen ise zamana bırakıyosun bu sefer belki olur diyosun ama olmadıgıyla kalmıyo iyicene batıyosun. Olmadıkça , birseyler yapamadıkca, basaramadıkca her türlü lafı yiyorsun. Tembel ! Beceriksiz ! Senden adam olmaz ! Daha fazlası. Kimse seni oldugun gibi kabul etmiyo ve kimse yapabildiginle yetinmiyo. Sen basaramadım diye aglıyorsun gecelerce de kimsenin dikkatini cekmiyorsun.Basaramadıkca kendine agır gelen isleri, (heh!) iste o zaman dikkatlerini cekmekle kalmayıp her turlu hakareti yiyorsun.

O kadar bunalıyorsun ki bazen olmakla ölmek arasında kalıyorsun. Ya olacam (Başaracam)! Ya da ölecem! Diyip bazı kendini bilmezler yüzünden ölmeyi dahi göze alabiliyosun. Ne yapabilir ki insan ? Hergün yapamadıgı seyler yüzünden hakaretler yiyip bin defa ölecegine bir defa ölmeyi gecirebiliyor aklından. "Neden yapamıyorum ?" "Neden basaramıyorum ? " gibi sorularla isyan derecesine gelebiliyorsun. Sana bunu yasatanlar hic üzülmezken sen kahroluyorsun da kimse tarafından farkedilmiyorsun. Zaten bu koyuyor ya insana. Her türlü hakareti yiyorsun da bi tatlı kelama hasret kalıyorsun.

Seni anlayacak, seni sen oldugun icin sevecek, basaramadıklarınla degil basarabildiklerinle ilgilenecek birini arıyorsun ve bunun icin farklı insanlarla muhattap oluyorsun. Bulamıyorsun. Bazı oluyor buldum sanıyorsun ama o kişinin bi hareketiyle yine yıkılıyorsun . Olsun bulacam diyorsun aynı hevesle lakin her defasında yerle bir oluyorsun. Her insanı aynı kefeye koymaya baslıyorsun bu sefer de üzülenken üzmeye baslıyorsun. Bunuda kaldıramıyorsun. Sıkısıp kalıyor ,daralıyor ,bunalıyorsun da icini rahatlatacak hicbir sey bulamıyorsun. Aradıkca yoruluyor ; Yoruldukca da yavas yavas kendi icin de kayboluyorsun...