HER YENİ SAYFA BİR YENİ BAŞLIK

BAZEN SADECE AĞLARSIN

Bazen ağlarsın ; bazen gülersin ; bazen de öle somurtuk yasamayı secersin ama sen en cok ağlamayı seversin. Bazen sevinir ağlarsın; bazen pişman olur ağlarsın ; bazen tevbe eder ağlarsın. İste öle, ne olursa ağlarsın. Ya seversin ağlamayı ya da güldürenin olmadıgı icin ağlarsın. Bazen mendilin sırılsıklam olana kadar ağlarsın. Bazen ise gözünden yaş akmaz ama yüreğinden hissedersin agladıgını. Bazı geceler ağlamaktan gözlerin şişer de yine acını icin de yasarsın. Her zaman gözyaşlarının arkasına sığınırsın. Her damlasın da rahatlar her damlasın da bahar gibi açarsın. Aslın da sen ağladıkça yaşarsın.

Hani olurya bazen birden gelen ağlama hissi ve ardından gelen bir kac damla yaş. Belki sonradan gelecek acıya alıştırılıyosun belki de sadece rahatlamak için ağlıyosun. Seviyosun ağlamayı: sevinçliyken, hüzünlüyken , mutluyken ,kederliyken. Hayatın da ne değişirse değissin bir tek değismeyen ve seni terketmeyen gözyaşların oluyor. Soruyorlar "Neden çok ağlıyorsun?" diye kelimelere dahi dökemiyosun. Bilmiyosun ki sende neden bu kadar çok ağladığını sadece ağlıyorsun. Aslında merak bile etmiyorsun. Çünkü sen ağlamayı seviyorsun.

Sen seviyorsun ağlamayı; gözyaşların arkadasın oluyor geceler ise gözyaşlarını sır olarak saklayabilecek tek sırdaşın. Bazı geceler ağlarken bir kaç kelime konuşmaya çalışıyosun ama titrek bir sesle kekeliyosun, konuşamıyosun. Konuşmana dahi izin vermiyor gözyaşların sanki konuştukça acının artacağını bilir gibi. Geceleri seni yanlız bırakmayan tek sey gözyaşın oluyor. Kimseye anlatamadığın ve icinde biriken acıları gözyaşıyla atıyosun. İste en cokta bunu seviyosun ya. Bazen de şükrediyorsun ağlamayı yaratana. Ya yaratmasaydı ağlamayı nasıl atardım icimden dısarı kimseye anlatamadıklarımı diye düşünüyosun. Bunları düşünürken dahi ağlıyosun. Yaşanmışlıkların arttıkça daha çok ağlıyor ; ağladıkça şükrediyorsun. Sen ağlamayı seviyorsun...