HER YENİ SAYFA BİR YENİ BAŞLIK

ÖLÜM

Uyanmıstım ama uyumamıştım sanki noldu anlayamadım. Aniden gözlerimi açtım heryer kapkaranlıktı, kıpırdayamıyordum. Boğuyordu havası beni bu daracık yerin. Daha ne olduğunu anlayamadan üstüne bide ağlama sesleri gelmişti kulağıma. Seslerin yakından geldiğini farkedince avazım cıktıgı kadar bağırdım lakin duyan olmamıstı sesimi. "Neden duymuyorsunuz" , "Kurtarın beni burdan" diye haykırıyordum resmen ama kimseye duyuramıyordum sesimi. Ağlamaya bile başlamıştım. Bir yandan ağlıyor bir yandan bağırıyorken bir ses duydum ve birden kestim ağlamayı "Külli nefsin za'igatü-l mevt" diyordu birisi ve sanki hatırlıyordum bu sesi. Hafızam da nerden hatırlayabiliyorum diye düşünmeye başlamıştım. Çok geçmeden hatırladım (evet evet!) bizim mahallenin imamının sesiydi bu. Belki o yardım eder düsüncesiyle onun ismini anarak bağırmaya başladım ama oda duymuyordu beni ve üstelik konuşmasına devam ediyordu. "Dünya ve ahiret hayatın da haklarınızı helal eder misiniz?" diyordu. Ve kalabalık hep bir ağızdan helal olsun diyerek bağırıyordu. Durdum düsündüm ve bu anı hatırladıgımın farkına vardım. Küçükken babamla camiye gittigimizde vakit namazdan sonra kıldıgımız cenaze namazında söylenenlerin aynısıydı bu. Korktum ve kendi kendime "Aman Allahım ! Bu daracık ve karanlık yer yoksa Öldüm mü ben?" diyerek tekrar ağlamaya başladım.

Hayır ölemezdim ben Kalamazdım bu karanlık yerde. Hem karanlıktan korkarım ben bunun icin annem geceleri hep odamın ısıgını yanık bırakırdı. Gece tek gidemezdim bir yere, kardesim hep benle gelirdi. Simdi nasıl kalırım bu karanlıkta . Hem de ben bu kadar dar ve havasız yerde de yatamam . Babam her gece odamın camını acardı bilirdi benim havasız odada kalamayacagımı. Ya hayallerim nolcaktı benim. ben ölmemeliyim. Daha evlenecektim. Güzel bi düğün yapacaktım ardından da harika bir balayı tatili. Ya araba hayalim nolcaktı? Evet araba alacaktım kırmızı renkli bir araba. Çocuklarım olacaktı. Hatta simdiden düsünmüstüm bile isimlerini; erkek olursa ömer kız olursa annesine bırakacaktım seçimi. Ya şimdi noldu peki ? Hayallerim ve yaşamım son mu buldu ?

Ölmüstüm aniden hic hesabım da yokken. Ben hayaller kurarken günümü gün ederken aldı azrail canımı. Sormuyor iste geliyor musun diye vakti gelince alıyor canı. Hic düsünmemistim ölümü bu yüzden hep yarım yamalak yaşamıstım dinimi. Namaz mı? cumadan cumaya. Oruç mu ? Zorlanırım tutamam. Zekat mı ? Bu devirde fakir mi var. Der hep avuturdum kendimi. Ama simdi öldüm. Dönüs yok bi secde etmeye dahi izin yok . Ömür verildi, vakit verildi ölünce ömre de vakte de ekleme yok.