Tanrı zenginlerin kaderini kuşe kağıda yazıyormuş.
Yıldız değil o, gece kendini delik deşik etmiş.
Duydun mu ? Bizi gömmeyecek hiç kimse!
Bazı kelimeler dudaklarına benziyor kadınların.
Sen hiç ruhundan ameliyat oldun mu?
Ben oldum.
Acaba tanrı kendisine inanıyor mu?
Sırf adına Marla koymak için bir tümörüm olsun istiyorum bazen.
Oğuz Atay yaşasaydı onu ben öldürürdüm.
Bir şeyler hissetmeyeli kaç ömür oldu?
Daha kaç yıl taşıyacağız bu et yığınını söyle!
...
Neyse.
Bu arada hep sustun ya,
Ben senin ta amına koyayım.
YOU ARE READING
KÖTÜRÜM EDEBİYAT
PoetryHiçbir şekilde literatüre geçmemiş sokak yaşamları, en olmadık zamanlarda ağza kurulmuş ıslıklar,gecenin körü el altından düş aramaya çıkıp teneke borulardan akan suların sesiyle aklı uçup gidenler,içtiği son kahvesi belki de hayatının en değerli an...
