ရင္​၌​ေရးသီ..ခ်စ္​​ေတးပန္​းခ်ီ

ရင္​ထဲ​ေရးသီ..ခ်စ္​​ေတးပန္​းခ်ီ(၂)

              •~~~~•~~(၂)~~•~~~~•

"ဟဲလို...မင္​းဘယ္​သူလဲ..ဘာလို႔ငါ့ပန္​းခ်ီကား
ကိုခိုးသြားရတာလဲကြ..​ေဟ့​ေရာင္​သူခိုး..မင္​းအခု
ဘယ္​မွာလည္​း...ငါ့ကို​ေျပာ"

"အံမယ္​..႐ွင္​ကမ်ားလူကို​ေအာ္​လား​ေငါက္​လား
နဲ႔..လူကိုမ်ားသူခိုးတဲ့..႐ွင္​က​ေရာ...

".............."

ပိုင္​႐ွင္​ဆီက​ေနခြင္​့ျပဳခ်က္​မယူပဲနဲ႔ပံုခိုးဆြဲၿပီး​ေတာ့
အဲ့ဒါဆိုရင္​ ႐ွင္​လည္​းသူခိုးပဲ..ပံုခိုးဆြဲတဲ့ပံုဆြဲသူခိုး"

"အမ္​"

တစ္​ဖက္​က​​ေနထြက္​​ေပၚလာ​ေသာ မရပ္​မနားခြန္​း
တုန္​႔ျပန္​​ေနတဲ့အသံက​ေယာက်ာ္​း​ေလးသံမဟုတ္​။
မိန္​းခ​ေလးတစ္​​ေယာက္​၏အသံ။

ၾကားလိုက္​ရသည္​့ခပ္​စြာစြာအသံလြင္​လြင္​​ေလးက
ခပ္​ငယ္​ငယ္​​မိန္​းခေလးတစ္​​ေယာက္​၏အသံလိုမ်ိဳးမို႔
အို႔ဆဲဟြန္​း ​ေၾကာင္​အမ္​းဆြံ႕အမိသြားသည္​။

"ဒါဆိုမင္​းက..ပန္​းခ်ီကားထဲက..."

"ဟုတ္​တယ္​..႐ွင္​ကြၽန္​မပံုကိုခိုးဆြဲထားတာ​ေလ
ကြၽန္​မက ကြၽန္​မပံုမို႔လို႔ယူသြားတာ..ကြၽန္​မသူခိုးမ
ဟုတ္​ဘူး႐ွင္​့...႐ွင္​ကသာကြၽန္​မမသိ​ေအာင္​ ကြၽန္​မပံု
ကိုခိုးဆြဲထားတာ..႐ွင္​ကမွတကယ္​့သူခိုးအစစ္​ႀကီး

".......^.....^......."

ဒါပဲ...ဒါပဲ...ကြၽန္​မပန္​းခ်ီခိုး​ဆြဲတဲ့သူေတြနဲ႔စကား
မ​ေျပာခ်င္​ဘူး..ဖုန္​းခ်လိုက္​ၿပီ..ဒါပဲ"

"ဟိုက္​...​"

"............."

"ေဟ့...​ေဟ့..ခန​ေနအံုး..​ေဟ့"

တစ္​ဖက္​မွမိန္​းခ​ေလးက ကရား​ေရလႊတ္​သလို​ေျပာ
ခ်င္​ရာကိုဆက္​တိုက္​​ေျပာခ်သြား​ၿပီးဖုန္​းကို​လည္​း
ေကာက္​ခါငင္​ကာခ်က္​ခ်င္​းႀကီးခ်သြား​ေလသည္​။
ကြၽန္​​ေတာ္​့မွာ​ဘာမွ​ေတာင္​သိပ္​ၿပီးမ​ေျပာလိုက္​
ရ​တာ​ေၾကာင္​့ရင္​ထဲမွာကလိကလိနဲ႔စိတ္​ထဲတႏံု႕
ႏံု႕ျဖစ္​ကာက်န္​ရစ္​ခဲ့ရတာေတာ့အမွန္​ပင္​။

"ဟူး...ဘယ္​လိုမိန္​းက​ေလးမ်ိဳးနဲ႔ လာ​ေတြ႔​ေနရတာ
ပါလိမ္​့..လူမသိသူမသိငါ့ပန္​းခ်ီကားကိုယူသြားၿပီး​ေတာ့
သူခိုးကလူျပန္​ဟစ္​သြားတယ္​...ဘယ္​လို​ေကာင္​မ​ေလး
လည္​းမသိဘူး.."

အမွန္​​ေျပာရရင္​ ပန္​းခ်ီကားကိုယူသြားခဲ့တဲ့သူက
မိန္​းခ​ေလးတစ္​​ေယာက္​ျဖစ္​လိမ္​့မယ္​လို႔ကြၽန္​​ေတာ္​
လံုးဝမထင္​ထားခဲ့မိတာကအမွန္​။​ကြၽန္​​ေတာ္​က်ိန္​း​
ေသ ​ေသခ်ာ​ေပါက္​တြက္​ထားခဲ့တာ​ေယာက်္​ား​ေလး
ပဲျဖစ္​လိမ္​့မယ္​​ေပါ့။ခု​ေတာ့...ခပ္​စြာစြာမိန္​းက​ေလး
တစ္​​ေယာက္​ျဖစ္​​ေနလို႔ အို႔ဆဲဟြန္​း အတြက္​
နည္​းနည္​းပါးပါးမဆိုစ​ေလာက္​​​ေတာ့အံ့ျသစရာ​တစ္​
ခုျဖစ္​ခဲ့ရသည္​။

"အဟတ္​..ပန္​းပြင္​့​ေလးကလြယ္​​ေတာ့မလြယ္​ဘူးပဲ"

"အမ္​..."

"..........."

"ပန္​း....ပြင္​့​.....ေလး"

"ပန္​း....ပြင္​့​....ေလး"

ကိုယ္​့ပါးစပ္​က​ေန႐ုတ္​တရက္​ႀကီးလြတ္​ထြက္​သြား
ရတဲ့နာမည္​​ေလးကိုျဖည္​းျဖည္​းခ်င္​း၊တစ္​လံုးခ်င္​း၊
ခပ္​ဖြဖြေလး​တိုးကာ ဆဲဟြန္​း ေရရြတ္​​ေနမိတယ္​။

ပန္​းျခံမွာတုန္​းကထိုပန္​းခ်ီ ကား​ေလးကိုဆြဲလို႔အၿပီး​ကားနာမည္​ကိုဘာ​ေပးရမလည္​းလို႔စဥ္​းစားမိ​ေတာ့
ပန္​းခ်ီကား​ေလးရဲ႕ညာဘက္​​ေထာင္​့နား​ေလးမွာ ​
ေဆးအနီ​ေရာင္​​ေလးနဲ႔ ပန္​းပြင္​့​ေလး လို႔သူခ်​ေရးခဲ့
မိတာကိုမ်က္​လံုးထဲသြားျမင္​မိတယ္​။

"ကြၽန္​​ေတာ္​​ေပးခဲ့တဲ့..ပန္​းခ်ီကား​​ေလးနာမည္​​က
ပန္​း..ပြင္​့..​ေလး..​ေလ..ဘယ္​ခ်ီကားထဲက​ေကာင္​
မ​ေလးနဲ႔ လိုက္​ဖက္​တယ္​​ေနာ္​"

ဆဲဟြန္​း....ႏႈတ္​ခမ္​းအနား​ဖ်ားေလး​​ေတြခပ္​​​ေကာ့
ေကာ့​ေလးျဖစ္​သြားတဲ့အထိ ၊သဲ့သဲ့​ေလးအသံ
ထြက္​ကာျပံဳးလိုက္​မိသည္​။

သူတစ္​​ေယာက္​ထဲသာသတ္​မွတ္​​ေခၚ​ေဝၚခဲ့တဲ့ထို
နာမည္​​ေလးကိုကာယကံ႐ွင္​ျဖစ္​သူက သိမွာမ
ဟုတ္​​ေသး​ေပ။ကံတရားရဲ႕လွပစြာက်ီစားသန္​
​ေနာက္​​ေျပာင္​မႈ​ေၾကာင္​့မ​ေမ်ွာ္​လင္​့ပဲ​ေတြ႔ဆံုခဲ့ရတဲ့
ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ႏွစ္​​ေယာက္​ၾကားမွာ၊  ဒီအျဖစ္​ပ်က္​​ေလးဟာၾကည္​ႏူးစရာအမွတ္​တရ​ေလးတစ္​ခု​ေပါ့​
ေနာ္​။

ကြၽန္​​ေတာ္​​ေလအဲ့ဒီၾကည္​ႏူးစရာ​ေကာင္​းတဲ့အမွတ္​
တရထဲက​ေန..ခပ္​စြာစြာပန္​း​ေလးတစ္​ပြင္​့ကိုဘယ္​
ဘက္​ရင္​တစ္​​ေနရာမွာထာဝရစိုက္​ပ်ိဳးသြားခ်င္​ခဲ့မိ
တယ္​။

                 စမ္​းက်ေရစင္
                 ခ်စ္​သူ႔သံသာ
                 ကာရန္​​ေတး​ေကာက္​
                 ရင္​ကို​ေဖာက္​လို႔
                 ရင္​ခုန္​သံပြဲ​ေလး
                 က်င္​းပခ်င္​မိ။

                            
                  •~~~~•~~~~•~~~•