Μόνο Ένα...

ΤΙ ΈΓΙΝΕ ΤΕΛΙΚΑ??

Β-"Ξύπνα βρε κούκλα μου ούτε να σε πυροβολούσαν..."
Δ-"Βενετία δε τη βοηθάς..."
Β-"Αχ βρε Δημήτρη φοβαμε..."
Δ-"Όλα θα πανε Καλά..."
Ε-"Παιδιά τι έγινε...??" Άρχισε να ανοίγει τα μάτια της...αντίκρισε το αποκρουστικό δωμάτιο νοσοκομείου...
Β-"Επιτέλους βρε κούκλα μου..."έπεσε στην αγκαλια της..."μας ανυσηχησες τόσο πολύ..."
Ε-"Που είναι ο Γιώργος...είχε χτυπήσει..."
Β-"Εεεε...Ο Γιώργος..."
Ε-"ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ ΒΕΝΕΤΙΑ ΤΙ ΈΠΑΘΕ ΤΟΝ ΕΊΧΑΝ ΠΥΡΟΒΟΛΉΣΕΙ ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ...??"
Δ-"Ηρέμησε βρε Ειρήνη είναι απλως είναι ακόμα στο χειρουργείο και δεν ξέρουμε τι έχει αυτό είναι όλο..."
Ε-"Τα παιδιά που είναι...??"
Β-"Τα πήρε η ξαδέλφη σου...Ήταν έξαλλη και είπε ότι δε θα σε ξαναεμπιστευτει ποτέ..."
Ε-"Τέλεια.." είπε και έπιασε το κεφάλι της..Ο τρόμος ξαναζωγραφιστηκε στο πρόσωπο της..."Ο Μάριος τον έπιασαν...πες ότι τον έπιασαν..."
Β-"Όχι...αυτοκτόνησε..."
Ε-"Είναι και αυτό μια λύση..."

Εικόνες από το χθεσινό βράδυ ξαναηρθαν στο μυαλό της...τι οξυγόνο της τελείωνε ήθελε να φύγει...

Β-"Πάω να φωνάξω τη νοσοκόμα..."
Δ-"Ειρήνη κρατήσου έρχεται βοήθεια..."

(....)

Νοσοκόμα-"Είναι εντάξει τώρα αλλά δεν πρέπει  την αναστανωνεται..."
Δ-"Σας ευχαριστούμε..."

Ε-"Που είναι ο Γιώργος τον θελω εδώ...."
Δ-"Μόλις βγήκε από το χειρουργείο και περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει..."
Ε-"Θέλω να τον δω..."
Δ-"Ειρήνη δεν..." ούτε καν τον άκουσε πεταχτηκε από το κρεβάτι και έτρεξε στο διάδρομο να βρει το δωματιο του Γιώργου...

Γιατρος-"Τι κάνεις εσύ εδώ πρέπει να είσαι στο δωμάτιο σου..."
Ε-"Πρέπει να δώ το αγόρι μου..."
Γιατρός-"Είσαι η κοπέλα από το ατύχημα...έλα να σου δείξω το δωμάτιο του"
Ε-"Σας ευχαριστώ πολύ..."

Την οδήγησε μέχρι το δωμάτιο του....

Ε-"Αχ μωρό μου..."

Έκατσε μαζί του όλο το βραδυ....κοιμήθηκε δίπλα του και οι εφιάλτες δεν την άφηναν ήσυχη ολο το βραδυ...ένοιωθε ότι τον χάνει και το υποσυνιδειτο της δε βοηθούσε και πολύ...ξυπνούσε συνέχεια να δει αν υπήρχε κάποια αλλαγή όμως η ίδια απογοήτευση την κατεκλειε κάθε φορά...

Ε-"ΓΙΏΡΓΟ σε παρακαλω ξυπνά σε χρειάζομαι..."
Γ-"Καλά τώρα μη μιλάς άλλο πόνεσε το κεφάλι μου..." τα ματια του ήταν κλειστά όμως της μιλούσε...
Ε-"Άνοιξε τα ματια σου μωρό μου..."
Άρχισε να ανοίγει τα μάτια του...
Γ-"Ευχαριστημένη τώρα...??"
Ε-"Ναι"του είπε και τον αγκάλιασε σφιχτά..."Μου ελειψες τόσο πολύ...."
Γ-"Κι εμένα μωρό μου αλλά τώρα είμαι εδώ να σε προστατέψω..."
Ε-"Δε χρειάζεται Γιώργο...πέθανε..."
Γ-"Τι??"
Ε-"Αυτοκτόνησε αφού σε πυροβόλησε..."
Γ-"Εντάξει....δε νομίζω να είχαμε καμία κρίση πανικού..."
Ε-"Είχαμε και σε ήθελα εκεί...να με συνεφερεις εσύ...Γιώργο...Μου είσαι απαραίτητος..."
Γ-"Κι εσύ μου απαραίτητη ομορφιά μου έλα εδώ...."
Την αγκάλιασε και πήγε να τη φιλήσει όταν ο γιατρός μπήκε μέσα...
Γιατρός-"Λοιπόν βλέπω ότι κάποιος ξύπνησε και δε με ειδοποίησε..."
Γ-"Αυτή φταίει..."
Γιατρος-"Ωραία και τώρα που βρικαμε τον φταίχτη θα φύγει για να σου κάνω κάποιες εξετάσεις..."
Ε-"Μάλιστα..." είπε και έφυγε με σκυμμένο το κεφάλι....

(....)

Ε-"Γιατρέ πως είναι...??"
Γιατρος-"Πάνε μέσα να τον ρωτήσεις..."

Χωρίς να το καταλάβει η κοπέλα είχε εξαφανιστεί μέσα στο δωμάτιο...

Ε-"Γιώργο τι έγινε...??"
Γ-"Θα πεθάνω αύριο..."
Ε-"ΤΙ ΕΊΠΕΣ???"
Γ-"Πλάκα κάνω...Είμαι μια χαρά και αυριο θα βγω..."
Ε-"Εντάξει τότε περιμένω..."είπε και έκατσε στην καρέκλα...
Γ-"Εδώ θα μείνεις??"
Ε-"Πως θα σου σπάω τα νεύρα..."
Γ-"Καλά...Αλλά σε βλέπω και θέλω να σου ορμηξω..."
Ε-"Γιώργο εγώ λέω να φύγω..."

(....)

Ε-"Καλημέρα...Ποιος είναι έτοιμος να φύγει απο το νοσοκομείο...??"
Γ-"Εγώ εγώ...πάμε...Έχω να σου κάνω πολλά στο σπίτι..."
Ε-"Πάμε να φύγουμε..."
Γ-"Καλααααα...."

Όταν εφτασαν στο σπίτι ο Γιώργος πέταξε τα πράγματα κατω στο πατωμα πέρασε τα πόδια της κοπέλας γύρω από τη μέση του...
Γ-"Θα σ αγαπαω για παντα..."
Ε-"Κι εγώ θα σ'αγαπώ για παντα..."

Ένωσαν τα χειλη τους σ ένα γλυκο φιλι....

Αυτό είναι το τέλος της ιστορίας ξερω μικρή αλλά ελπίζω να σας αρεσε.... Θα ανεβάσω καινούριο βιβλίο..ΚΌΝΤΡΑ Η ΈΡΩΤΑΣ