FOR NOW
JEON JUNGKOOK X PARK JIMIN
#KOOKMIN
อาจจะจริง...
คนที่ยืนอยู่ข้างจอน จองกุกน่
ดูดีมากเลยนะ
ปาร์ค จีมินยืนโง่ๆ อยู่หน้าคนทั้งคู่ ที่นี่ไม่ใช่ที่ของเขา แม้อาจจะเคย แต่ก็แค่นั้น ห้างสรรพสินค้าย่านใจกลางเมือง สถานที่ที่ใครๆ ก็มากันได้ เราบังเอิญพบกันที่นี่
ปาร์ค จีมินนั่งอยู่ในร้านกาแฟ ตรงข้ามเป็นชายหญิงคู่หนึ่ง ฝ่ายชายตัวสูง ร่างหนามากกว่าครั้งสุดท้ายที่เจอกัน ㅡหนึ่งปี
ฝ่ายหญิงเป็นรุ่นน้อง หน้าตาน่ารัก ผมยาวสลวย ใบหน้ากลมน่ารัก รอยยิ้มสดใสสมวัยอย่างคนไม่คิดร้ายต่อใครยังคงแตะแต้มอยู่ตลอด
เอาล่ะ ㅡมันคงจริงอย่างที่จอนจองกุกพูด
ผู้หญิงคนนี้ยิ้มสวยมากจริงๆ ดูน่ารัก ดูเหมาะสมกันมากกว่าคนอย่างเขามากมาย
'เราเลิกกันมั๊ย, มันจะดีมั๊ยนะ' เสียงตอนนั้นมันไม่มั่นคงเลยล่ะ จำได้ว่าเสียงสั่นแค่ไหน เขาเลือกที่จะไม่สบตากับอีกฝ่าย ผ่านเลยไปยังนอกหน้าต่าง วันนั้นท้องฟ้าสดใส ต่างกับใจของเขา
'คิดดีแล้วเหรอ?' จอน จองกุกเอ่ยถาม ใบหน้านิ่งๆ อีกฝ่ายกัดริมฝีปากล่างระบายความเครียด ㅡจอน จองกุกมักจะทำมันจนเป็นนิสัย
'ดีกว่าหลบซ่อน'
'ถ้าเป็นเรื่องแม่ㅡ'
'ไม่มีใครยอมรับเราได้หรอกนะ ดีกว่าเธอต้องทะเลาะกับที่บ้าน' เขาเลื่อนสายตามาสบกับอีกคน แววตาสีดำนั้นสั่นไหว ไม่ต่างกันเท่าไหร่ แต่เขาเลือกแล้ว
'ทำไมเราไม่พยายามไปด้วยกันก่อน?'
'เรากลัวนายเหนื่อย'
'เราไม่ใช่คนดีเลยว่ะ ตัดสินใจนานเหมือนกัน แต่ดีกว่าต้องทนแบบนี้'
'แม่ถามถึงเธอ'เขาเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม
'แม่อยากให้เธอไปทานข้าวด้วย ยังไงก็ไปนะ ฐานะเพื่อนสนิทเรา ㅡอย่างที่บอกแม่ไป' คาราเมลเฟรปปูชิโน่เย็นละลาย ปาร์ค จีมินมองมันอย่างทำอะไรไม่ได้
เลือกแล้ว
'ตกลง'
"พี่จีมินเป็นเพื่อนกับพี่จองกุกมานานหรือยังคะเนี่ย ยูจองไม่เคยเจอพี่จีมินเลย" หญิงสาวเอ่ยถาม ปาร์ค จีมินจุดยิ้ม
"ก็.."
"นานแล้วนะตั้งแต่มัธยมเลยล่ะ พอดีเราไปเรียนต่อโทที่เมกามา เคยเห็นก็แปลกแล้ว" ชเว ยูจองยิ้มก่อนจะพยักหน้ารับ ริมฝีปากสีสวยยังเจื้อยแจ้วถามเขาสลับกับจอน จองกุกเป็นระยะ
"พี่จีมินดื่มอะไรดีคะ?"
"คาราเมลเฟรปปูชิโน่" นั่นไม่ใช่เสียงเขา
"พี่จองกุกรู้ได้ไงคะเนี่ย?" คนทีานั่งกุมมือชเว ยูจองนั่นต่างหาก ปาร์ค จีมินมองร่างหนาที่นั่งกุมมือกับหญิงสาว มือนั้นอุ่น ใหญ่พอที่จะกุมและให้ความอบอุ่นแก่มือของเขาแทนถุงมือหนาๆ ในยามหนาว
"ก็จีมินเพื่อนสนิทพี่นะ" เขาทำได้แค่มอง ก่อนจะยิ้มเบา
คิดดีแล้ว
คิดดีแล้วที่ปล่อยอีกฝ่าย เจอคนที่ดีขนาดนี้เขาก็ยินดี
