één kus veranderd alles...

Hoofdstuk 13

POV. Tineke

Koen en ik wandelen via de garage naar de tuin waar het feest volop aan de gang is. Meteen zie ik mijn Ouders naar ons toe komen. "We zijn een koppel hé dus gedraag je zo..." fluisterde ik in het oor van Koen. "Ik kan gerust mij verliefd gedragen in tegenstelling tot jou." Hij grijnsde en ik haf hem een duw. "hallo, is dit dan je nieuwe vriend?" vraagt mijn papa belachelijk. Het liefst wilde ik verdwijnen. "U bent de vader en moeder van Tineke, bedankt dat ik uitgenodigd ben." hij lacht vriendelijk. Ik geef mama nog een fles champagne en een knuffel. "Meid, jullie zijn echt schattig" fluistert ze. Meteen komen er ander mensen naar mijn ouders op ze te feliciteren met hun trouwdag, en lopen ik en koen naar een tafeltje. We gingen gaan zitten aan een grote tafel bij een paar mensen. Koen begon begon natuurlijk direct te babbelen. Ik zij wel soms iets, maar meestal was ik er niet bij met mijn gedachten. Ik voelde me best schuldig ik ging binnen een paar weken zeggen tegen mijn ouders dat het uit is en dan gaan ze weer opnieuw beginnen met hun zoektocht.

"hoi! ow dit is de gelukkige?" Mij over dramatische schoonzus komt meteen naast ons zitten. Mijn broer kwam natuurlijk achter en ging zonder veel te zeggen naast haar zitten. De mensen van onze tafel waar Koen al heel de tijd mee zat te babbelen besloten eens met andere mensen te praten. Waardoor mijn schoonzus en broer nu nog alleen achter bleven "ja, ik ben de gelukkige!!" zij Koen over enthousiast terug. Net als Lisa (mijn schoonzus) nog een paar dingen wil vragen, komen mijn ouders voor de micro.

"we willen iedereen bedanken voor jullie komst dankje dat jullie ons al die jaren hebben gesteund en we kunnen het bijna zelf niet geloven dat het onze dertigste trouwdag is..... bla bla ...." de speech duurde naar mijn gedacht wat te lang, en zeker toen mijn oom Dirk begon met hun leven te vertellen. Ik was dan natuurlijk erg blij als de muziek begon en er mensen begonnen te dansen op de aangelegde dans vloer in de tuin. "Kom Michiel wij gaan dansen, het is zo'n romantische nummer!!" zij Lisa op een irritante toon. Ik verstond niet waarom mijn broer zo zot van haar is. Ze dansen een paar nummers en Koen en ik staan wat dwaas aan de kant. Opeens word er een slow nummer opgelegd en veel mensen gaan nu van de dansvloer. Alleen de kopels die beginnen te slowen. "Jongedame wilt u met mij dansen?" Koen steekt zijn hand uit en kijkt me lief aan. Even begreep ik niet wat er gebeurde. "Ik kan niet dansen..." Mompelde ik. Maar voor ik tegen kon pruttelen had hij me meegetrokken naar de dansvloer. Zijn armen rond mijn heup en zijn gezicht maar 10 centimeters van het zijne. "Leg nu je armen rond mij nek!" Ik doe wat hij vraagt waardoor ik nog dichter bij hem kom. Ik probeer een andere kant op te kijken. Maar toch was er iets die mij naar hem liet kijken. We staarden een hele poos, het nummer was gedaan voor ik besefte dat het begonnen was. Koen liet zijn armen van mijn heupen glijden en en wandeld zonder veel te zeggen aan de kant. Ik liep hen na en we begonnen samen met een nicht van mij te praten. Het voelde echt raar. Ik had me nog nooit zo anders gevoeld.

De tijd was gevlogen. Ik had me echt nog nooit zo goed geamusseerd. Na dat alward-slow-moment hadden we bijna met
iedereen gepraat. Ik had me echt dood gelachen ,en ik had een klein beetje te veel alcohol binnen. Maar koen volgens mij zelf nog meer. We hadden het feest verlaten en het was al 2 uur s'nachts.

"We kunnen niet met de auto... Starks worden we tegengehouden door floor of obi die nu de nacht hebben..." Er verscheen een soort lach op zijn gezicht. "Hoe ver is het van hier naar je huis?" Vraag koen ongemakkelijk. "Um, 5 straten verder ongeveer 3 kilometer wandelen. Ik wil het anders wel aan mijn ouders vragen?"
"We kunnen wandelen we gaan je ouder hun trouwdag niet verpesten om te vragen of ze kunnen voeren." Daar had hij wel een punt.

We wandelde samen op het voetpad. Het was echt nog warm en ontspannend. "Ik ben blij dat je mij vroeg. Je moet er niets achter zoeken ik ben gewoon blij." Hij grijnst.

Na zo'n paar minuten ik heb geen iedee hoe lang komen we aan bij mijn huis. "Um je gaat toch niet alleen te voet naar jou huis?!" Vraag ik verbaast. Hij meende dit toch niet. "Je mag bij mij slapen..." Ik keek hem ongeduldig aan maar knikte dan toch van ja. We liepen samen naar binnen. "Je mag gaan zitten, doe alsof je thuis bent. Ik ging naar boven om mij wat om te kleden en te on-sminken. Ik wandel naar beneden. "Um koen je mag naast me slapen als je liever in een bed slaapt..." Ik wist niet wat ik zij. Het floepte er uit. "Gewoon vriendschapelijk toch?!" Koen keek me grappend aan. "Ja dat zou ik tof vinden want ik had totaal geen zin om op de zetel te slapen.

Ik had mijn tanden gepoets en liep zonder na te denken mij kamer binnen. Koen zat op het bed met zijn boxer. Ik bekeek zijn lijf van top tot teen. Niets mis mee. We hadden elk apart een laken en er stonde 2 kussens tussen ons in. Ik kroop in mijn bedje en ging onder de laken liggen. "Kga licht uit doen goed?" Vraag ik wat ongemakkelijk. "Doe maar..." Zegt hij terug. Eerste minuten lagen we wat ongemakkelijk naast elkaar maar al snel was ik te moe en viel ik in slaap.

Dit is echt een slecht hoofdstuk maar ik vond niets anders sorry. Hopelijk kijken jullie ook het nieuwe seizoen van de buurtpolitie ik in iedergeval wel. Ik vind het nu al supper! Maar ik moet jullie ook nog iets minder tof vertellen. Ik ga op internaat en ik weet nog niet wanneer ik ga verder kunnen schrijven dus het kan nog een tijdje duren. Sorry weeral! En ik zou typen xxx politiegirl xxx