Aynadaki yüzüme tedirginlikle baktığımda gözlerimin altının mosmor olduğunu gördüm. Hayatımdaki bol aksiyondan dolayı aynaya bakmaya vaktim olmuyordu. Görmeyeli baya çökmüştüm.
Otelin kremlerinden birini alarak elime döktüm ve yanağıma sürmeye başladım. Kremin tarçın gibi bir kokusu vardı. Şampuanımda tarçın aromalıydı.
Ve içimden bir ses bunun Tyler'ın işi olduğunu söylüyordu.
Şampuanıma uygun olarak bulduğu kreme baktım. Kokumu sevdiğini söylüyordu. Hareketi beni duygulandırmıştı.
"Demek fark ettiniz."
Havluma sıkı sıkı tutunarak etrafıma baktığımda bakıcı Claudie'nin olduğunu gördüm. Bir banyoda, üzerimde sadece lacivert havluyla, muhtemelen dul bir kadınla başbaşaydım ve Tyler uzun süre gelmeyecek gibi duruyordu.
"Neyi?" diye sorarak yerimde huzursuzca kıpırdandığımda gülümsedi.
"Bay Walker bu kremleri stokladı. Fark etmemenizi umuyordu."
Gülümsedim. "Bunu sanması için aptal olması gerek. Gözümden kaçmayacağını bilmiyor mu?"
Başını nazikçe eğdiğinde dip boyasının geldiğini gördüm. Yinede kibarlığımdan sesimi çıkarmamayı tercih ettim.
"Skylar nerede?" diye sorduğumda yüzüne bir tebessüm yerleşti.
"Uyuyor."
Sonra ortamda gergin bir sessizlik oluştu. Şu fırtına öncesi sessizlikten. Sanki olacakları o da biliyor gibiydi.
"Bir şey mi söyleyeceksin?" dedim üşümeye başladığımı fark ederek. Önce irkildi. Ardından hemen kendini toparladı.
"Ben... Bugün bir kadın gelip Skylar'ı görmek istedi. Ama izin vermedim."
Kaşlarım çatıldı. Skylar'ı görmeye gelebilecek olan kimseyi tanımıyordum.
"Kimmiş?" diye sordum meraklı bir sesle. Tam cevap verecekken odanın kapısının açıldığını duydum.
Tyler gelmişti.
Nefesimin kesildiğini hissederek havluyu iyice kavradım. Claudie cevap veremeden Tyler çoktan iri gövdesiyle banyoya girmişti.
"Claudie, geceyi 221 numaralı odada geçir. Skylar'ı da götür. Sizin için ayarladım."
Sesi öyle soğuk, öyle uzaktı ki ürperdim. Resmen bas bas 'az sonra kavga edeceğiz!" diye bağırıyordu.
Claudie hızla banyoyu terk etti, kısa bir süre sonrada oğlumla beraber odadan çıkmıştı. Kapının kapanma sesini duyduğumda Tyler seri bir hareketle kapıyı kilitlemeye gitti. Bunu fırsat bilerek bende kendimi banyoya kilitledim. Buradan çıkmadığım sürece sorun yoktu.
Yavaş ve tok adım seslerinden kocamın tekrar banyoya yöneldiğini anlamıştım. Eliyle kapı kolunu zorladı ama kilitli olduğunu zaten bildiğine emindim.
"Hailey kapıyı aç," dedi duygusuz bir sesle. Dudaklarımı ısırarak kafamı iki yana salladım.
"Olmaz!"
"Hailey, şu lanet kapıyı aç."
Bu ses tonunu en son ne zaman duyduğumu hatırlamıyordum.
"Olmaz!" dedim bir kez daha. "Kavga etmek istemiyorum!"
"Hailey. Kapıyı. Aç." Bu sefer dişlerinin arasından konuşmuştu ve belli ki zorlanıyordu.
"Kızıp ortalığı dağıtacaksın," diyerek onu oyalamaya çalıştım. "Hamileyim. Hamile karına zarar vermek istemezsin değil mi?" Sesim ağlamaklı çıkıyordu.
