Όσα χρόνια κι αν περάσουν #Wattys2016

Κεφάλαιο 8

Στο αρχοντικό των Αποστολάκηδων η Δέσποινα πηγαινοέφερνε πάνω-κάτω στο μεγάλο καθιστικό έτοιμη να σκάσει με τα μαντάτα που μόλις είχε ακούσει να ξεστομίζει η μέλλουσα σύζυγος του γιου της, στον άντρα της για τα καμώματα του Παύλου και της Αγγελικής. Τόσο καιρό ερωτοτροπούσαν κάτω από τη μύτη της και εκείνη δεν είχε καταλάβει τίποτα και αυτό, την εξόργιζε περισσότερο, διότι τέτοια περιστατικά δεν της γλύτωναν με τίποτα, γι αυτό και άλλωστε καμία άλλη οικονόμος δεν είχε παραμείνει στο αρχοντικό εκτός από την Πηνελόπη και τη κόρη της, η οποία αποδείχθηκε για εκείνη... έτσι τουλάχιστον τη θεωρούσα φίδι το οποίο θα έπρεπε να απομακρύνει το συντομότερο δυνατό.

Τι απέγιναν οι άλλες οικονόμοι;

Μα και φυσικά διώχθηκαν από τη Δέσποινα και με το δίκιο της εδώ που τα λέμε, μα δεν ήταν το φταίξιμο δικό τους... αλλά του Μανώλη που είχε μακρύ χέρι και άτακτο εργαλείο το οποίο όπου έβρισκε τρύπα χωνόταν. Θαρρώ πως σε όλη την Κρήτη όλο και κάποιο παιδί δικό του θα βρισκόταν, δε μπορεί, ήταν καρπερός ο άτιμος και άκαρδος πάνω από όλα! Και εκείνος με τα μαντάτα που τους έφερε η Δήμητρα, το φίδι της οικογενείας το οποίο έκανε τα πάντα για τη μισήσει πλέον ο Σήφης εξοργίστηκε και άρχισε και εκείνος να πηγαινοέρχεται σαν θηρίο μέσα σε κλουβί... με το μυαλό του να βράζει!

Πως η Δήμητρα είχε μάθει;

Και οι τοίχοι έχουν αυτιά...

Ένα πρωινό, όπου ο Σήφης πήγε στο υπνοδωμάτιο του Παύλου τον πήρε από πίσω και έστησε αυτί ακούγοντας τη συζήτηση από την αρχή έως και το τέλος... μαθαίνοντας το κάθε τι σπιθαμή προς σπιθαμή έτσι όπως ο Παύλος, είχε εξομολογηθεί την ιστορία στον αδερφό του, λέγοντας στο τέλος το πόσο τρελά ερωτευμένος ήταν με την Αγγελική. Αυτό που είχε εξοργίσει τη Δήμητρα, δεν ήταν το ειδύλλιο των δύο νέων, αντίθετα, πολύ που νοιάστηκε για τις ερωτικές περιπτύξεις του κουνιάδου της... την εξόργισαν όμως τα λόγια του Σήφη, ο οποίος στον αδερφό του είχε παραδεχθεί πως μακάρι και εκείνος να είχε την ευκαιρία να γνωρίσει κάποια και να την αγαπήσει και όχι να είναι εγκλωβισμένος σε έναν αρραβώνα σαν φαρσοκωμωδία.

Ύστερα όλα πήραν τον δρόμο τους. Η Δήμητρα έσταξε δηλητήριο, ο Μανώλης και η Δέσποινα στην αρχή... το έπαιξαν χαζοί, ώσπου έπιασαν τον Παναγή και την Πηνελόπη για να τους πουν τα καμώματα της κόρης τους. Ο Παναγής εξοργίστηκε, αμέσως το ίδιο βράδυ τα έψαλε στην Αγγελική, η οποία απαρηγόρητη προσπαθούσε να βρει έστω και μια στάλα δικαίου... μα αυτό ήταν αδύνατο. Ενώ στην ίδια μοίρα βρισκόταν και ο νεαρός ήρωας μας, ο οποίος δε σταμάτησε λεπτό να υπερασπίζεται όσα ένιωθε για εκείνη τη νεαρή κοτσιδού την οποία αγαπούσε, λάτρευε με όλο του είναι... και θα συνέχιζε να το κάνει ώσπου και όταν η μοίρα θα τους ξανά έσμιγε... χρόνια αργότερα.