"Ne demek istiyorsun?" dedim değişik bir heyecanla.
"Kuaföre gideceğiz, makyaj falan yaptıracaksın."
"Neden?"
"Bana güzel görünmek için."
"Sen delirmişsin." dedim onu şiddetle itmeye çalışırken.
Kollarımı tutup sakin bir şekilde konuştu. "Git üzerini değiştir."
"Hiçbir şey yapmayacağım!" kollarımı ellerinden kurtardım ve odadan çıkmayı düşündüm.
Dolaba doğru ilerliyordu.
Her türlü istediğini yaptıracaktı.
Kaçamayacaktım ama sonuna kadar direnmeliydim.
"Bunları giysen yeterli olur, orada değiştireceksin zaten."
"Değiştirmeyeceğim." tokamı bulmak için yastığı kaldırdım.
"Mallory, canım." yavaşca bana yaklaştı.
"Uzaklaş benden." dedim sinirle tokayı bulup saçımı bağlarken, daha çok saçlarımı çekiyordum.
"Ne oldu sana?"
"Seni rahatsız etmemeye çalışıyorum, görmüyor musun?" kararla konuştum.
"Beni böyle yaparak daha çok rahatsız ediyorsun, eskisi gibi ol. Her şeye içinden sinirlen, bana yansıtma bunları."
"Yansıtırsam ne yapabilirsin ki?"
"Cevabını gece alacaksın, şimdi hemen giy bunları."
"Giymeyeceğim." dedim bir yandan da korkuyla ona bakarken.
"O zaman ben giydireceğim."
Giymeyeceğim dediysem giymemeliydim.
Onun yapması beni daha çok üzecekti ama sözümde durmalıydım.
Kazağın uçlarından tutup yukarıya doğru kaldırdı ardından bir kolumu çekti, sonra diğerini fakat kafamı hala kazağın içinden çıkarmamıştı.
Göğüslerime değen sıcak dudaklarını hissettiğimde irkildim.
Bunu beklemiyordum.
Dudaklarını bir kaç saniye sonra geri çekti ve ben yine hisleri olmayan bir insan gibi davrandım.
Daha çok robot gibiydim, o odaya çık dediğinde çıkıyor, yemek ye dediğinde yiyor, kıyafetlerini değiştir dediğinde ise değiştiriyordum.
Ama bugün ölmüştü o robot.
Kazağı kafamdan çıkardığında bana yaklaşıp saçlarıma öpücük kondurdu. "Bugün seni üzdüm mü?"
"Ne yaptığını bile hatırlamıyorsun." dedim dişlerimin arasından.
Sinirlendiğimi görmeliydi.
"Ne yaptım?" suçunu inkar edeceğe benziyordu.
"Arkadaşın benim hakkımda doğru şeyler hissetmiyor." dedim onu Niall'a karşı doldurmaya çalışırken.
Bence onunda bir derse ihtiyacı vardı aksi halde bende Niall hakkında yanlış şeyler hissedecektim.
Çünkü bana gerektiğinden daha iyi davranıyordu.
"Senden hoşlandığını mı düşünüyorsun?" dedi dudakları hala saçlarımdayken.
Bunun için sesi boğuk çıkıyordu.
"Hoşlanıyor mu bilmiyorum ama bir şeyler yapmaya çalışıyor." dedim kafamı kaldırıp gözlerinin içine bakarken. Düşünceli görünüyordu kaşlarını çatmış, 'bilmediğim bir şeyler mi oldu?' havasındaydı.
"Sana değer veriyor."
"Bu iyi bir şey değil."
"Niall herkese değer verir."
"Bu farklı." dedim bağırmamak için kendimi zor tutarken.
"Mallory, kes sesini. Yanlış şeyler düşüneceğim şimdi." ellerini kulaklarım üzerinden çekip kendi saçlarını çekiştirdi.
