siyahhkalem Ağlasam,mahşer sesim olacak ama ağlayamıyorum.Gece kokuyorum.Zihnimin sayfa aralarında rastladığımız hüzün kırlaştırıyor avurtlarımı.
Siyah hüznümle öğelerine ayırıyorum.Tarih bile yorgun,biriktirdiğim nefret antolojisinden.Yalnızlığım,eskiyor,yıpranıyor.
Yavandı artık yalnızlık,bayat ekmek kokuyordu.
Onun katıldığı kalabalıkta olmak istiyordum.Onunla tüm sesleri delip geçmek,o olmak istiyorum.
Ben Karanlık olmak istiyorum.
Güzel bi hikaye. Bir baksanız sizde seversiniz. Vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin. Eminim ki karşılığını verecektir.☺☺
Eğer sizde hikayenizin tanıtılmasını istiyorsanız kısa bir tanıtımla beraber mesaj atabilirsiniz. 😘😘
