Κι εγώ θα ζω στο Λονδίνο...

Κεφάλαιο 33ο

Έκανα μπάνιο και πηγα μέσα
"Καλημέρα Μελίνα μου"
"Καλημέρα κυρία Γεωργία"
"Κοιμηθηκες καλά?"
"Ναι σχετικά καλά"
"Σε ξύπνησε ο κόκορας ε?"
"Ναι..αλλά δεν πειράζει ας δω και μια φορά την αυγή"
Ήρθε ο Γιάννης
"Καλημέρα" με φίλησε στον λαιμό "Καλημέρα μαμα" την αγκάλιασε
"Να σου βάλω καφε?"ρωτησα
"Ναι" εκατσε
"Λοιπόν πιες τον καφέ σου και μετά πήγαινε να βοηθήσεις τον πατέρα σου που φυτεύει πίσω"
"Μάλιστα μητέρα"
Πήγε μέσα η μητέρα του και τιυ έδωσε τον καφέ του
"Ορίστε"
"Ευχαριστώ" με τράβηξε και έκατσα στα πόδια του "πως σιυ φαίνεται το χωριό?"
"Ωραίο είναι αλλά δεν το είδα καλά ακόμη.."
"Θα πάμε μετά να το δούμε όλο..θελεις?"
"Θέλω" απάντησα ενώ σκεφτόμουν πόσα φίδια μπορεί να συναντήσουμε

Η ώρα ήταν 12 και ο Γιάννης με τον πατέρα του μπήκαν μέσα στο σπίτι.
"Φέραμε και λαχανικά" είπε ο πατέρας του
"Και φυτεψαμε" πρόσθεσε ο Γιάννης
"Πωπω μακάρι να ήμουν από μια άκρη να σε δω σαν αγρότη"
"Μην με πειράζεις εσύ..μου πάει πολύ!" Με αγκάλιασε
"Λοιπόν κάντε μπάνιο και ελάτε να φάμε μετά" είπε η μητέρα του και πήγαν μέσα
Μετά από λίγη ώρα φάγαμε και φύγαμε.

Κάναμε έναν περίπατο στα κτήματα των γονιών του.
"Όλα αυτά τα φροντίζει ο πατέρας σου?"
"Ναι αλλά όχι μόνος του τον βοηθάνε οι φίλοι του"
"Αυτοί δεν έχουν δικά τους?"
"Πώς έχουν..αλλά εδώ στο χωριό ο ένας βοηθάει τον άλλον οπότε την μια φροντίζουν του ενός την πατέρα μου και την του αλλού"
"Έχετε και ζωα?"
"Ναι έλα να στα δείξω"
Πήγαμε σε ένα δύσβατο μέρος με πολλά χόρτα.
"Έχετε αγελάδες?"
"Ναι" Γέλασε
"Πρώτη φορά βλέπω αγελάδες.."
"Γουρούνια έχεις ξαναδει?"
"Ούτε γουρούνια"
"Παμε να τα δεις τότε"
Περπατουσαμε
"Εσύ μένεις εδώ από μικρός?"
"Εγώ έμενα εδώ μικρός μέχρι να πάω σχολείο..και όταν ήταν να πάω πήγαμε και μείναμε στα Χανιά..όταν έφυγα για Αγγλία τότε οι γονείς μου ξαναηρθαν εδώ"
"Παναγία μου" πηδηξα πάνω από τον φόβο μου
"Τι επαθες?"
"Φίδι!" Φωναξα
"Μην κάνεις ετσι είναι μικρούλη..και κοίτα το χρώμα του..οποία έχουν αυτό το χρώμα και αυτή την απόχρωση δεν δαγκώνουν και αν δαγκώσουν δεν παθαίνεις τίποτα"
"Ξέρεις να ξεχωρίζεις τα φίδια?"
"Ναι..κάθε καλοκαίρι ήμουν εδώ και μου τα έχει μάθει ο πατέρας μου όλα"
"Καταπληκτ...." Σταμάτησα και πάλι φώναξα
"Τι έγινε πάλι?"
"Κι άλλο φίδι!"
"Μάλλον δεν μπορείς να περπατήσεις εδώ" με σήκωσε στα χέρια του και περπατησαμε έτσι

Το βράδυ κοιμηθηκαμε εκεί ξανά και το πρωί πήραμε τις βαλίτσες για να φύγουμε.
"Περάσατε καλά δύο μέρες εδω?" Ρώτησε η μητέρα του
"Καταπληκτικά" απάντησα
"Καλα να περάσετε" είπε ο πατέρας του και φύγαμε
Σε λίγη ώρα ήμασταν στο ξενοδοχείο.
"Ξεκουράσου τώρα γιατί το βράδυ θα παμε έξω"

Ήρθε το βράδυ και πήγαμε στο κλαμπ.
"Σου αρέσει εδώ?"
"Πολύ.."
Καθώς περπατουσαμε ήρθε μία με φόρα πάνω μου και του χύθηκε το ποτό πάνω μου.
"Συγνώμη"
"Δεν πειράζει"
"Πωπω χάλια σας έκανα"
"Θα φυγει" Χαμογελασα
"Αγάπη μου πάμε να το καθαρίσουμε" είπε ο Γιάννης
"Πόπη χάρηκα"
"Μελίνα"
"Εσεις?"
"Εγώ Γιάννης"
"Πάω να το φτιάξω"
"Ερχομαι κι εγώ"
"Μωρό μου δεν χρειάζεται,σε δυο λεπτά θα είμαι πίσω"
Πηγα στο μπάνιο και το έτριβα
"Γαμωτο δεν βγαίνει..και είναι και ο Γιάννης μόνος του..άσε πάω δεν φαίνεται"
Γύρισα πίσω και μου φάνηκε ότι ήταν και η Πόπη εκεί..την είδα να τον πλησιάζει..Τον φίλησε!