*Η συνέχεια της ημερας*

Χτυπάω πολλές φορες το κουδούνι και μου ανοίγει ένας Liam με μαύρους κύκλους κάτω απο τα ματια.

(Li)-Τι συμβαίνει;

Ρωτησα καθώς εμπαινα μέσα.

(Li) -Η μικρή είναι άρρωστη και έκλεγε όλο το βράδυ. Χρειάζομαι ύπνο.

(L) -Πήγαινε στον ξενώνα να κοιμηθεις. Θα είμαι εγώ εδώ μαζί με την Kate.

(Li)- Σίγουρα Lucy;

Καλά για ξεκαρφωμα ρωτησε γιατί έβλεπα ποσο απελπισμένα κοιτούσε την πόρτα.

(L) -Ναι αντε.

Του χαμογελασα και σε δευτερόλεπτα είχε φύγει για τον ξενώνα. Μετα απο λίγο κατεβενει η Kate με την μικρή Adeline στην αγκαλιά της. 

(K) -Πως και απο δω τι συνέβει;

Είπε καθώς έβαζε την μικρή στο relax δίπλα απο τον καναπέ.

(L) -Βασικά...

Είπα σκεφτωντας πως θα της το πω αλλά δεν έβρισκαν τροπο ουτε τα λογια έβγαιναν απο το στόμα μου. Αφήνει το κεφάλι της πίσω στον καναπέ και βλέπω ότι είναι αγανακτισμενη.

(Κ) -Ααα για να σου πω όλο το βράδυ παλευω με την μικρή. Δεν αντεχω να παλευω και εσένα.

(L) -Ωριστε.

Είπα βγάζοντας την φωτογραφία του υπερηχου απο την τσάντα. Τον κοιτάζει, σαστιζει και μετα με κοιτάει παράξενα.

(K) -Είσαι αλήθεια;

Εγνεψα.

(Κ) -Ποιανού είναι το παιδι;

(L) -Τι εννοείς ποιανού είναι το παιδι; Του Louis φυσικά.

(Κ) -Τι εννοείς;  Αφου εσείς δεν είχατε σχέσεις.

Είπε μπερδεμένη και με τα χέρια της ετριψε το κεφάλι της.

(L) -Ειχαμε κανει... Ξέρεις... Εμ... Ερωτα πριν ενα χρόνο και ξανακαναμε όταν έφυγε ο Zayn.

(K) -Πλάκα μου κανεις.

Κουνησα το κεφάλι μου σε ένδειξη όχι.

(L) -Τι θα κάνω;

(Κ) -Τι εννοείς;

(L) -Δεν ξέρω. Το θέλω το παιδι αλλά φοβάμαι. Εκείνος δεν με αγαπάει και δεν μπορω να φέρω στον κοσμο εναν ανθρωπο σε ενα τέτοιο οικογενειακό περιβαλλον.

(K) -Τον αγαπας;

(L) -Οριστε;

(Κ) -Λέω τον αγαπάς;

(L) -Που κολλάει αυτό;

(K) -Μπορείς γαμωτο να απαντήσεις;

(L) -Ναι λοιπον τον αγαπάω. Τον αγαπάω ίσως ποιο πολύ απο οτι πίστευα οτι θα μπορουσα να τον αγαπήσω. Θέλω πραγματικα να είμαστε μαζί και να έχουμε μια κανονική σχέση και όχι κάτι τέτοιο. Θέλω να με παιρνει αγκαλιά και να με χαϊδεύει. Αυτό μονο μου αρκεί. Καταλαβενεις;

(Κ) -Σήκω.

(L) -Τι;

(Κ) -Σήκω είπα. Έφυγες.

(L) -Ορίστε; Γιατί με διωχνεις;

Την ρωτησα όταν φτάσαμε στην πόρτα.

(Κ) -Δεν σε διωχνω καλη μου. Κάνω αυτό που θεωρώ καλυτερα για εσένα, τον Loui και αυτό.

Είπε δείχνοντας την κοιλιά μου.

(L) -Πως; Διώχνοντας με;

(Κ) -Όχι αγάπη μου. Φύγε και πήγαινε σπίτι σου. Ποιασε τον Tomlinson και μιλα του. Πέρα του οτι είπες σε μένα ότι νιώθεις και μετά πες του για το μωρο, για το μωρο σας.

(L) -Και και αν δεν το θέλει; Αν με απορρίψει;

(Κ) -Ναι και;  Τι με αυτό; Η πρωτη θα είσαι που θα την απορρίψουν;  Στηρίγματα έχεις Lucy να σε βοηθήσουν αν δεν πετύχεις. Αλλά αν δεν το δοκιμασεις δεν θα ξέρεις ποτέ.

Είπε χαμογελώντας μου.

(L) -Εχεις δίκιο.

Την αγκαλιασα στα γρήγορα και έφυγα. Ήρθε η ωρα να μάθεις μερικά πραγματα Tomlinson.

Γεια σας 💘

Αυτό το παρτ είναι ενα δωράκι παρτ για τα γενέθλια μου που ηταν χθες (καθώς είναι 00:15 αλλά ναι 😂).

Ελπίζω να σας άρεσε.

Η Lucy πήρε την απόφαση να μιλήσει στον Tommo. Τι λέτε να γίνει;

Θέλω να δω σχόλια 💬 και ψήφους 🌟.
Λατρεύω αυτά τα ωραία σχόλια που κάνετε.

Τα λέμε στο επόμενο 😘

All the love  🍓

My life as Mrs.Tomlinson ✔Where stories live. Discover now