Chapter 4

191 3 0
                                    

Lea POV

On the next day na ang flight ko pero si Aleinna hindi niya parin ako kinakausap.

"Babes, ayokong iwan kayo nang ganito kami ng mga bata."

"Don't worry babes. Kakausapin ko sila both. Ako ang bahala…"

"Thank you babes!"

*kinabukasan

"Babes, I need to go. Bye!"
Then gave a peck on his lips.

Maaga pa kasi although tulog pa ang mga bata…

BTW, this is just only taping. Tonight pa flight ko.

Aga POV

"Bye babes! Take Care.I love you"

Paalam ko sa kanya bago ko sinara ang pinto ng kotse niya.

"Take care too babes! I love you too…"
Respond niya.

Naiwan na ako mag isa sa labas.

Aleinna POV

Halos sabay kaming bumaba ni Aleisha. Pagkababa namin, kapapasok lang ni Daddy.

"Good Morning My Princesses!"
Dad

"Good morning daddy!"
Respond ni Aleisha.

Ngumiti lang ako.

"Wala po ba kayong Work ngayon dad!?"I asked

"Nothing…"

Then umupo na ako sa dinning para mag breakfast.

Ganun din sina Aleisha at Daddy.

"Aleinna, Aleisha can we talk!?"
Dad

Tumingin lang ako.
Means yes.

"Are you anger parin ba sa mommy niyo!?"
He asked.

Napansin kong tumingin si aleisha. Ako naka nod lang.

"Aleinna…"

Napatingin ako kay daddy when he called my name

"Aleinna I know you. When you getting grouc."

Di ako naka imik. Kasi totoo e! Actually, nagtatampo ako kay mommy kasi naman once in a year na nga lang dumating yung special day for me tapos wala pa siya.

"Aleinna anak you understand naman diba! Malaki kana. Dapat ikaw ang mas nakakaintindi kaysa sa kapatid mo."

"I know that. I understand naman po e pero bakit ganun. Bakit sa especial day ko pa and not this time. As always!"
I answered sadly.

"Anak, don't think like your special day is not important to your mom. She promise naman diba na even trough Skype or video call cocontact siya sa'yo para hindi mo maramdaman na wala siya…!"

I nodded.

"When your mom promise that she did not did? Diba wala pa… Mommy is too sad because you both did not talk to her. Her flight will be on tomorrow morning but she so guilty to leave you both because she thought that her two Princess was mad to herself."

Naguiguilty ako sa mga naririnig ko. Kasi honestly talaga Hindi ako sanay na hindi kibuan or kausap si Mommy.

"Sorry po dad!"
I apologize.

"Don't say that word to me because your mom deserve that word. Sa kanya niyo sabihin later when she got home okay!?"

Tumingin ako kay Aleisha.

The Truth Between UntruthWhere stories live. Discover now