The Truth Between Untruth

Chapter 37

And the Day has come

Leinna

"Wooaaaaaahhhh!hahahahaha…Mommy oh,si daddy!"

Btw, dito pala kami sa kusina…Nagbabake kaming apat. Ako,daddy,mommy and Leisha.

Nagpupunasan ng icing,flour… Naghaharutan habang nagbabake..

Tawa dito,sumbungan even though we know that is just s Jest… Joke ni daddy,mommy… Kung baga lambing DAW nila.

Aga

Actually,we disposed this day to our Princesses…

Pina Reschedule ni Lea lahat ng schedule niya at ganun din ako.

Ang saya ng mag-iina ko… Sana hindi na matapos 'tong araw na'to…

Habang naghaharutan ang magkapatid;Leisha&Leinna

Kinuha ni Lea ang attention ko..

Agad akong lumapit sa kanya…

"Babes…Are you okay?"

Napahawak siya ng mahigpit sa braso  ko

Napansin din kami ng dalawa

"Mommy!"

"Leinna… Water,please!"

Agad naman siyang sumunod

"…dalhin na kita sa hospital"
I was about to carried her ng pinigilan niya akong buhatin siya

"Babes…I'm okay na…wag oa ha!"

"Ha? This is a part parin ba ng mga jokes niyo mommy,daddy?"
Sabay ngiting nakakaloko ni Leinna at leisha

"Sigurado ka ba?"

Lea smiled

"Oo nga.ang kulit…"
Saka tumayo at balik ulit sa ginagawa.

"To be continue girls…"
Yaya niya sa dalawa

Ngumiti nalang ako

Loko din talaga tong Salonga na'to e… sabagay… Para san pa yung Tony Awardee,Olivier Award etc kung di ganyan ka galing umarte ang Mrs. Ko?

Sabay tayo at nakilaro din

Eula

"Manang… Ito ang dinner natin tonight…"

Sabay abot ng Papel…

"Mukhang ang dami a… Ano Meron ?!"
Tanong ni Manang…Komadrona dito sa bahay

"Ahm.uuwi si Leinna dito… Favorite Viand niya yan lahat."

"Grabe Ano… pagkatapos ng halos labing lima mong pangungulila sa anak mo…"

"Oo nga po Manang e. Nakakatuwang isipin na sa isang bata pang tinuring kung parang tunay kung anak siya pala yung matagal ko nang hinahanap…"

"At sa kanya mo pa nakalimutan si Jiah…"
dugsong ni Manang

I just laugh

"Kamusta naman si Christian?"

Napatingin ako kay Manang.

"Ahm…Btw, uuwi narin pala si Mama from states. Nung binalita ko sa kanya na si Leinna at Jiah ay iisa tuwang tuwa at nagplano na kaagad umuwi dito kahit di pa tapos yung meeting nila…"
Palusot ko habang lumalakad papuntang Sala