I zostaliśmy wszyscy stworzeni,
na podobieństwo Boga.
A jednak nasza ludzka natura sprawia,
że każda myśl, każda bzdura,
niszczy w nas cząstki dobra.
I tak oto człowiek człowiekowi wilkiem.
Zapomnieliśmy co to znaczy kochać.
Zbudowaliśmy wszystko na fundamentach z fałszu
i zagubiliśmy się w tym gąszczu niewyznanych prawd.
Straciliśmy całą swą "boskość".
A może nie?
A może po prostu, znudził się Bogu ideał człowieka.
I wtedy stworzył nas.
Na swoje nie-podobieństwo.
CZYTASZ
wiersze dla nikogo
Poetryzbiór poezji o chlebie powszednim ze specjalną dedykacją "dla nikogo"