wolvenacademie, on hold

Hoofdstuk 2

Ik ben Reyne, mijn vrienden noemden mij Rey. Ik ben 18 jaar oud en zit in het eerste jaar van de hoeders opleiding. Met mijn licht getinte huid, hel blauwe ogen en donker krullend haar was ik wel iemand die op viel op de academie. Daarnaast was mijn figuur ook mooi ondanks ik niet heel groot ben. De rondingen zaten op de juiste plekken en goed verdeeld, mijn borsten waren een goede d cup en waren wat groter als de rest van mijn lichaam. Er waren ook niet veel vrouwen van de ongeveer 700 man waren er max 150 vrouwen. Waardoor wij vrouwen al snel opvallen natuurlijk. De meeste vrouwen kozen er voor om thuis te blijven voor, huisje boompje beestje. Daarom werden de meiden die er wel voor kozen om hoeder te worden tsja hoe zal ik het netjes zeggen, die werden op handen gedragen of zelfs geprezen. Waarom ik op viel op de academie was omdat de vrouwen die hoeder wilden worden meer mannelijke genen hadden als vrouwelijke, dus met mijn rondingen en grote borsten viel ik op.
De alpha's wilden de toekomstige hoeders en alpha’s  wel veilig hebben daarom werd de school omringd door een hoge muur en werkten er hoeders om ons te onderwijzen en te beschermen. De hoeders die er werkten, waren van middelbare leeftijd en hadden een reputatie waar jij u tegen zegt.
Ik had mijn ogen uit gekeken toen ik op de academie kwam. De school was gigantisch en zag er modern uit. De school bestond uit verschillende gebouwen en terreinen waar wij later nog een rondleiding voor zouden krijgen.
Ik had op de academie mijn eigen kamer gekregen. Die bestond uit een bed, kast, bureau, laptop en tv. Wat ik heel er fijn vond was dat ik mijn eigen badkamertje had. Er stond een toilet, douche en wastafel in. Het was niet groots maar ik was blij met mijn privacy. Mijn buurmeisje was ontzettend aardig en wij hoopten dat wij in dezelfde klas kwamen te zitten. Haar naam was Ilisa en zij was het tegenovergestelde van mij. Kort blond haar, mannelijk figuur meer het type wat jij als hoeder verwacht.
Wij hadden vijf dagen school en twee dagen vrij. Als wij pech hadden kregen wij extra gevechtstrainingen op zaterdag. Hierover zouden wij dan tijdig geinformeerd worden. Onze les dagen waren zwaar. Wij begonnen om 8.00 dan hadden wij tot de pauze om 13.00 uur lessen over het hoederschap. Die lessen gingen over het algemeen over hoe je iemand in de gaten houd, omgang met apparatuur, politiek enz. Dan hadden wij een uur pauze en dan tot 17.00 uur gezamenlijke lessen met de toekomstige alpha's. Dan hadden de hoeders één uur pauze en daarna sport tot 20.00 uur. Geloof mij, ik schrok mij dood toen ik mijn rooster zag. Maar alles voor het goede doel. De twee dagen kregen wij een rondleiding over het terrein. Het bestond uit vijf gebouwen namelijk, de meisjes slaapvertrekken, de jongens slaapvertrekken, hoeder slaap vertrekken, sportzaal en de academie. Daarnaast hadden wij dus verschillende sportcomplexen. Wij hadden een dojo voor vecht training, schietbaan voor boogschieten en vuurwapens, atletiekbaan, fitness school en zwembad.
Ik was ontzettend blij toen ik het zwembad ontdekte. Ik hield van zwemmen, ik was een echte waterrat. De derde dag maakten wij kennis met verschillende docenten en andere eerste jaars. De vierde en vijfde dag kregen wij verschillende testen om te doen zodat zij konden zien hoe ver wij waren en aan de hand van de uitslag vormden zij de klassen. Op zondag avond zouden wij te horen krijgen in welke klas wij zouden komen.
Vandaag was onze laatste vrije dag voor het echt zou beginnen. Ik kreeg bezoek van mijn broer Jayson. Wij verschillen ongeveer zeven jaar betreft leeftijd en Jayson werkte al een poosje voor een hoog geplaatste familie waarvan ik de naam elke keer weer vergat. Mijn broer was een mooie jongen en trok altijd de aandacht van vrouwen maar tegenwoordig ook van mannen. Dat was niet vanwege zijn uiterlijk maar vanwege zijn reputatie. Al vrij jong hadden wij onze ouders verloren er was ons verteld dat er een auto ongeluk geweest was waarbij zij om het leven waren gekomen. Ik geloofde dat niet want mijn ouders waren gevreesde hoeders, dus zij konden niet simpel weg door een ongeluk om het leven zijn gekomen. Mijn ouders hadden altijd erg hoog geplaatste families of koninklijke families beschermd. Zij hadden heel wat tegenstanders gedood. Ik vergeet helemaal te zeggen dat de hoeders voor elke tegenstander die zij doden een teken op hun ruggengraat getatoeëerd krijgen. De naam van de tatoeage is tatau, zoals de oorspronkelijke benaming is van tatoeage. Het bestond uit twee delen, het eerste deel was het teken dat je hoeder bent geworden.  Dat is het Latijnse woord Contego, dat betekend bescherming of schild.  Het tweede gedeelte bestond uit Latijnse cijfers en hoe die eruit zagen dat lag aan de hoeveelheid tegenstanders de hoeder gedood had. Ik vond het er erg stoer uit zien.
Mijn ouders wilden graag dat mijn broer en ik allebei hoeders zouden worden. Niet zomaar hoeders maar de beste, de crème da la crème van de hoeders. Onze ouders leerden ons vanaf kleins af aan al hoe wij ons zelf moesten verdedigen en hoe wij met bepaalde omstandigheden moesten omgaan. Al met al had ik al een aardige hoeder opleiding achter de rug.
Ik hield er niet van om in spotlight te staan dus ik liep nooit te koop met mijn achternaam. Mensen reageren toch anders als jij de dochter van bent. Toen ik hier heen kwam wist ik dat de lat hoger gelegd werd voor mij maar dat was niet erg, ik was het gewend. Na de dood van mijn ouders was Jayson altijd door gegaan met mij gevechtstechnieken te leren. Alles wat hij leerde op school leerde ik ook, alleen was Jayson een extreem  strenge leraar en ik werd flink aangepakt door hem.
Die trainingen van hem heeft mij wel gevormd tot de persoon zoals ik nu ben en daar blijf ik hem dankbaar voor. Na de dood van mijn ouders heb ik een periode gehad dat ik erg twijfelde of ik nog wel een hoeder wilde zijn. Jayson daar en tegen was altijd zwaar gemotiveerd gebleven en wist mij mee te nemen in zijn enthousiasme. Jayson was zo trots als een pauw toen ik vertelde dat ik was aangenomen voor de academie. Nu zit ik op de academie en ging ik mijn traject in zoals mijn ouders en Jayson dat gedaan hadden. Ik was de laatste van onze familie en het was nu aan mij om onze familie naam hoog te houden.
Na een intensieve week had ik zaterdag als rustdag genomen. Ik had een lange douche genomen en de rest van de dag deed ik niks anders als lezen. Zondag kwam Jayson, na een half jaar zag ik hem weer. Door zijn plaatsing bij de hoog geplaatste familie zag ik hem nooit meer wat dubbele gevoelens wekte. Aan de ene kant was ik trots op zijn plaatsing en de andere kant miste ik mijn broer. Nu was hij eindelijk hier gekomen en zochten wij een rustig plekje waar niemand om zijn aandacht kon vragen behalve ik. Wij vonden een plek bij een boom en gingen daar zitten. Ik kreeg een hele preek over dat ik moest doen wat juist was en mij niet moest laten meeslepen in de spelletjes van de populaire jongelui. Daarnaast kreeg ik ook nog eens een preek over de jongens hier op school, over de bloementjes en de bijtjes. Ik moest er om lachen hoe mijn grote broer de vader rol op zich nam. Ik was hier om getraind te worden en niet om verliefd te worden. Ik trok nooit echt mannelijke aandacht, dat kwam door de achternaam. Je zou denken dat de mannen als bosjes daardoor voor mij zouden vallen maar dat was niet zo. Jongens wilden geen vriendin die haar leven in de weegschaal legde voor iemand anders. Ik had mij er al bij neer gelegd dat de liefde niet bestemd was voor mij. Jayson kwam ook met goed nieuws. Zijn familie was verhuisd en hij woonde nu dichterbij de academie waardoor wij elkaar wat vaker konden zien. Dat was fantastisch want ik miste mijn broer ontzettend. Natuurlijk kon Jayson het niet laten om nog wat te trainen in de dojo met mij en voor het avond eten ging hij weer weg omdat zijn dienst toen begon. Ik rende naar mijn kamer omdat ik aan de late kant was. De training met Jayson was wat uitgelopen en ik vond het smerig om bezweet aan tafel te gaan zitten. Na een vlugge douche haalde ik Ilisa op voor het eten.
De eetzaal bleef mij verbazen het was werkelijk prachtig. De eetzaal was mega groot en werd verlicht door vijf grote kristallen hanglampen,  de zaal heef een naam maar daar kan ik even niet opkomen. De eetzaal zat altijd bomvol en er was altijd een uitgebreid buffet met eten en het belangrijkste, met over heerlijke toetjes.
Nadat wij eten gehaald hadden bij het buffet zochten wij een goede plek. Er was niet zoveel keus en wij vonden een plek bij een meisje die er verlaten bij zat. ' Mogen wij bij jou zitten?' vroeg ik haar beleefd. ' Dat is iets wat jullie echt niet willen?' zei het meisje heel timide. ' Waarom niet?' vroeg Ilisa verbaasd. ' Iedereen zegt dat ik stink en niet goed bij mijn hoofd ben. Ik ben al een jaar de pispaal van iedereen hier' zei het meisje angstig kijkend om zich heen. ' Nou ik kan je vertellen dat jij echt niet stinkt. Waarschijnlijk mankeren de leerlingen hier wat aan hun neus.  Ik ben Rey en dat is Ilisa' zei ik tegen haar. Het meisje schudde haar hoofd.'  Jullie gaan nu echt problemen krijgen' zei het meisje zachtjes. ' Hoe heet jij?' vroeg ik haar. ' Anna'. ' Nou Anna wij zijn niet bang voor een beetje problemen'. Het meisje schudde weer haar hoofd en ik zat met verbazing te kijken hoe snel zij haar eten naar binnen werkte. Ik wilde net een hap nemen toen een jongen achter Anna langs liep en haar gezicht keihard in haar eten duwde. De jongen duwde zo hard dat ik haar neus hoorde breken. Ik had nu wel een antwoord op mijn vraag waarom zij zo snel at. ' Hé vind jij dat normaal!' Riep ik de jongen na. Ik had echt een hekel aan dat soort jongens en zij lieten mijn bloed altijd koken. De jongen liep terug en kwam tegenover mij staan. De jongen was groot en toonde boven mij uit toen hij voor mijn neus stond. ' Eigenlijk wel kleintje. Wat dacht jij eraan te doen?' vroeg de jongen uitdagend. Ik pakte mijn eten en duwde dit in zijn gezicht. De jongen keek mij woedend aan en daarna naar zijn vieze kleding. ' Dit is niet zo fijn hé. Misschien denk jij de volgende keer beter na voor jij zo iets doet'. Ik draaide mij om en liep naar de meiden die al richting de deur gingen. Opeens werd ik bij mijn arm vast gepakt en omgedraaid. ' Jij bent zo nog niet van mij af. Ik pik dit niet' zei de jongen woest. ' Ik ben niet bang voor jou en jouw dreigementen'. Ik draaide mezelf los en liep verder. Toen pas viel het mij op hoe stil het ineens geworden was en dat alle ogen op mij gericht waren. Het kon mij niks schelen ook, ik had echt een hekel aan zulke mensen en kon dan echt niet toe kijken als dit soort dingen gebeurden. Op de medische dienst constateerde de dokter dat Anna haar neus gebroken was en dat die recht gezet moet worden. Zij moest een nacht blijven en morgen konden wij haar weer op zoeken. Toen ik bij mijn kamer kwam had ik eigenlijk wel iemand verwacht die verhaal kwam halen over het incident in de eetzaal maar er was niemand. Ik wist wat die jongen gezegd had en omdat ik rustig wilde slapen zette ik mijn stoel onder de deur klink zodat niemand binnen kon komen. Ik pakte mijn tas in met school spullen en zag toen een envelop liggen met mijn naam erop. Ik pakte de envelop en maakte hem open en las de inhoud vluchtig door. De brief ging over de plaatsing van de klassen. Ik was geplaatst in klas 75A. Er stond dat dit een klas was die verder gevorderd was met vechttechniek en er zat een aangepast les rooster bij. Ik controleerde mijn tas op de vakken, ik verwisselde wat boeken en ging daarna slapen.
Toen mijn wekker ging schoot ik overeind en deed snel mijn ding. Ilisa stond al op de gang te wachten om naar de eetzaal te gaan. Voor zij verder kon lopen pakte ik haar arm beet. ' Welke klas zit jij?' vroeg ik heel nieuwsgierig. ' 75A en jij?' ' ik ook!' Met een grote glimlach liepen wij samen naar beneden. In de eetzaal werd ik door veel mensen aangestaard, ook liepen mensen met een grote bocht om mij heen. Aan het einde van de zaal zag ik de jongen van gister zitten en zijn ogen vonden de mijne. Zijn ogen waren gevuld met haat en woede. Met zijn vingers maakte hij een zijwaartse beweging langs zijn keel. Ik trok mijn wenkbrauwen omhoog, ik was totaal niet onder de indruk en ik ging verder met eten pakken. Dacht hij nu echt dat ik daarvan onder de indruk zou zijn? Dat ik nu echt bang voor hem zou zijn? Wat een idioot.
Wij gingen aan een tafel zitten en ik zat zo dat ik naar het buffet kon kijken. Toen ik mijn eten bijna op had zag ik een prachtige jongen staan mijn mond viel er van open. Wat een nieuwsgierige blik van Ilisa opleverde. Hij was ruim 1.95 m, super brede schouders en je kon zien dat hij afgetraind was. Zijn ogen waren zo groen als smaragden, prachtig gewoon. Hij glimlachte naar iemand en toen kwamen er kuiltjes in zijn wangen, die deden zijn stoere en harde uiterlijk in het niet vallen. ' Jij kwijlt op jouw eten' zei Ilisa. ' Deze school word steeds beter' zei ik moet een glimlach. ' Tot hij jou in zijn handen krijgt' zei zij al knikkend naar mijn grote vriend. ' Hij mag het proberen. Ik weet wel dat ik niet de enige ben die gewond zal zijn' zei ik glimlachend. Ik zocht nog naar die jongen maar hij was al verdwenen. Wij wilden net gaan op staan toen er omgeroepen werd dat de eerste en tweede jaars zich moesten melden in het lokaal genaamd, de nacht.
-------------------------------------------------

Hey lieve mensen,

Dit is mijn nieuwe verhaal.
Hoe vinden jullie het tot nu toe?
Ik hoor graag wat jullie ervan vinden.

XXX