Azeri Gencin Saplantılı Aşk'ı

Okula Yolculuk...

Üniversiteyi kazanıp uzun bir yolculuğa başladım. Ailemi bırakıp gitmek çok zor olsa da, alışmam gerekti. İstanbulu hep merak etmişimdir. Ve kazanıp geldim şehri istanbul'a bölümüm mimarlıktı küçüklükte ki hayalimi sonunda gerçekleştirdim...
Okula geldiğim an durup etrafa şaşkın bir şekilde bakakaldım o kadar, büyük ve görkemli okul çevremde ki insanlar beni baya bir büyülemişti.
İçeri girip kayıt işlemlerimi yaptırdıktan sonra, sınıfı gösterdiler.
İçeri girdiğim de herkes bana bakıp önlerine tekrar döndüler, ama bir kişi işte o kişi gözünü üzerimdem çekmedi canımı alacakmış gibi bakmaya devam etti. Bir den bir ses geldi.
-Hoşgeldin
-Hoşbuldum tanışıyor muyuz?
-Seni daha önce görmedim ama sen yeni geldiğin için selam vermek istedim.
-Peki sorun yok o zaman dedim, ve tanıştık sohbet etmeye başladık.
Hoca derse girdi ve onunla da sohbet etmeye başladık, böylelikle ilk ders saatimiz sohbetle geçti. Ve ders bitti artık yurda gitme vakti gelmişti.
-Elis beni bekler misin ?
-Tabi bekliyorum Aleyna .
Birlikte yurda doğru ilerlerken hızla biri yanımdan geçip koluma çarptı ve ben dengemi kaybedip yere düştüm.
-Hey sen dikkat et sene diye bağırdım hiç aldırış etmeden koşmaya devam etti.
Aleyna kaldırıp yardim etmek üzereyken biri kolumdan tutup kendine çekti, ve saçlarımı elleriyle alıp gözümün önünden çekti, kendimi ondan çekemiyordum birşeyler vardı, ama anlayamıyorum, gözlerine baktığım an kendimi gördüm onun gözlerinde hiç konuşmadan birbirimize bakmaya devam ettik.
-Elis sen iyimisin.?
Dediği anda aleyna beni birden itekledi ve hızla ayrıldı yanımdan anlayamadım neden beni tanımazken bana yardım ettiğini. Ve üzerimden atamadım bu şaşkınlığı ve birden bir ses...
-Sen Samirin yeni oyuncağımısın yoksa? (Alaycı bir tavırla)
Ben bir şey anlamamakta güçlük çekiyordum.
-Sen kimsin Samir kim ne saçmalıyor sun ?
-Üzüleceksin bunu bil yeter. Diyerek yanımdan uzaklaştı.
Yurda girdiğimiz de gözüme çarpan ilk şey o çocuk arkadaşlarıyla masada oturuyorlar.
Onlar birşeyler anlatıyor ama o keskin bakışlarıyla beni izlemeye devam ediyordu. Yukarı çıktığımız da bavulları açıp yerleştik. Genelde sakin bir insanım arkadaşım hiç yoktur sürekli kitap okurum ve sevgilim daha önce hiç olmadı hep korkmuşumdur çok sevip bırakılmaktan.

Korkuyu yenmek lazım....