Serenity's POV
"Psst... Wala ngayong teacher sa oras na ito nasa meeting. Ikaw na magsabi sa kanila." Sabi ng epal kong katabi. Well, itatanong pa ba kung sino edi si Mr. Campus President.
"Aba, sino ba president dito diba ikaw edi ikaw magsabi tutal ikaw naman ang sinabihan." Sabi ko sa kanya at kinuha ang libro ko sa bag. Pocket book yan pampalipas oras.
"Sungit. Akala mo kung sino pasalamat ka at miss na kita" Sabi niya sa akin kaso yung dulo hindi ko marinig. Nababaliw na ba siya?
"Huh?! Ano ikaw ayus-ayusin mo buhay mo." Banta ko sa kanya.
"Sa tingin mo ba matatakot mo ako? Pwes hindi. Kahit kailan hindi ako natakot sa mga banta at ginawa mo. 'Wag na wag mo akong itulad sa kanila." Saad niya sa akin.
Tiningnan ko siya ng masama. Buset na lalaking 'to pinaalala na naman niya. Gosh! I really hate him.
"What?!" He is grinning at me while saying it to me.
"Tsk." Saad ko sabay salpak ng earphone sa tenga at nagpatugtog ng pagkalakas-lakas para di ko siya marinig. Kinuha ko ang librong binabasa ko at tinuloy ang pagbabasa doon.
Kalabit dito~ Tapik doon~
Buset na lalaking 'to.
Huwag mong pansinin Seren hayaan mo siya.
Huwag mong pansinin.
Huwag mong pansinin.
Huwag mong pansinin.
Huwag--
"What the?! Are you crazy or what?! Kitang nagbabasa dito eh. Bastos." Galit na sabi ko sa kanya. Arrgghh!!! Buset siya! Agawin ba naman ang libro sa akin kitang nagbabasa ako. Buset siya!!!
"Eh ayaw mong mamansin eh." Oh Ma Gaadd!!! He is being childish again. How can't I refuse him? He really knows my weakness. The Hell.
"Tsk. Bahala ka sa buhay mo." Good Precious Serenity. Kunyaring walang pakialam.
"Sorry na. *tikhim* Seren sorry na. I promise I will never do that again" Jinja! Did he call me Seren again?! Argh!
YOU ARE READING
The Rule Breaker
Teen Fiction"Ganyan ka na lang ba lagi?! Kailan ka ba titino?! Kababae mong tao napaka tigas ng ulo mo. Hays! Bahala ka na nga sa buhay mo." -- Mama Tsk. Lagi na lang ganto ang maririnig ko pagkauwi ng bahay. Ano ba ang maggagawa nila eh dito ako masaya. I am P...
