Invisible

hoofdstuk 27

P.o.v. Sarah

Ik word wakker en rek me uit. Ik stap uit bed en kijk om me heen. Deze kamer lijkt op mijn kamer van vroeger, wat grappig. Hebben pap en Casper dit als grap gedaan ofzo. Ik loop de kamer door de gang. Als ik langs de spiegel loop zie ik een meisje van 13 jaar. Ik kijk om me heen maar ik ben de enige in deze gang. Ik loop naar achter tot ik voor de spiegel sta. Ik kijk naar het meisje in de spiegel en zij staart terug. Ben ik dat?! Ik loop verder en kom uit in de huiskamer van mijn oude huis. Volgens mij is dit geen grap. Ik vind het niet grappig in ieder geval. Ik loop door tot aan de keuken en zie pap staan. "Pap." hij kijkt op en glimlacht als hij me ziet. Ik geef hem een knuffel. Achter hem staat mam. "Mam." ook haar geef ik een knuffel. Dan komt de gedachte dat dit het oude huis is en mam en pap bij elkaar zijn. Mijn vader knipoogt naar mij. "Kom Sarah eten." ik ga aan tafel zitten en begin te eten. Na het eten neemt pap me mee naar mijn kamer. Ik ga op mijn bed zitten. "Sarah ik wil dat je nu heel goed luistert oke?" ik knik. "Herinner je de tijd hierboven?" ik knik weer. "We zijn terug in de tijd. Hoe erg de drang is om te springen doe het alsjeblieft niet. Beloof me dat je niet gaat springen." "belooft." mijn vader glimlacht. Ik geef hem een knuffel. "Nu omkleden en tas inpakken. Casper is er zo." mijn vader gaat weg en ik kleed me snel om. Daarna pak ik mijn tas en kam ik mijn haar. Ik doe het in een vlecht en loop naar de woonkamer met mijn tas. "Klaar voor school Sarah?" vraagt mam. Ik knik. Dan wordt er op het raam geklopt. "Daar zal je Casper hebben ga maar gauw." ik geef mijn ouders nog een knuffel en vertrek dan. "Klaar voor school Sarah?" "nee, jij?" "ook niet." we schieten in de lach. Ik ga achterop bij Casper en we gaan naar school. Daar aangekomen is het al meteen een hel. We worden uitgescholden en vervolgens uitgelachen. We negeren ze en lopen naar binnen. We doen onze jassen in onze kluisjes en lopen naar het lokaal. Daar worden we ook uitgelachen en de leraar doet helemaal niks eraan. Hij lacht zelfs mee. In de pauze ben ik er helemaal klaar mee. Ik trek Casper naar buiten richting het station.