Hug of Hope - ✔

Chapter 2!

Een nieuw hoofdstukje<3

Veel lees plezier! XXX

..............................................

Lucy's POV

Ik schrik wakker door de wekker die ik heb gezet. Ik ga zitten en kijk naar buiten. De zon begint al op te komen en ik moet mijn koffers nog inpakken. Ik heb de kostschool al op het internet opgezocht, ze hebben er gelukkig geen uniforms, want anders zou ik misschien gaan huilen.

Dus ik sta op en pak mijn koffers in. Wanneer alles vol zit pak ik mijn macbook en doe hem in mijn schoudertas. Net als een paar boeken, oortjes, laders en telefoon. Alles wat nog belangrijk is heb ik al ingepakt. Nu moet ik dus maar gaan aankleden!

Ik stap de badkamer in en pak het zwarte jurkje met een zonnebloemen patroon op en trek hem aan. Mijn haar doe ik in een lange vlecht, zodat ik daar geen last van heb. Dan sjouw ik de koffers naar beneden om ze in de gang te zetten.

Een kwartier later heb ik alle zes de koffers beneden gekregen en eet ik wat melk met cornflakes. Ik kan niet zeggen dat ik het huis ga missen... maar bepaalde mensen wel, zoals Zara en de jongen waar ik al twee jaar een crush op heb.

Ik schrik op uit mijn gedachten wanneer mijn moeder schreeuwt dat ik de deur open moet doen. Gauw sta ik op en jog naar de deur. Als ik hem open zie ik Zara staan, met haar stomme vriendje. Ze heeft het zo vaak over hem... volgens mij is hij al 20. Niet dat het haar wat kan schelen. Maar wat wilt zo'n gast nou met zo'n meisje als Zara. I really don't get it.

Oh! En dan ook nog dat hij een ongeloofelijke grote player is! Hij date volgens mij op dit moment drie mensen. Ik zag hem laatst nog met een meisje zoenen en ik weet honderd procent zeker dat het geen Zara was. Maar dan kan ik ook niet vergeten dat hij mij een keer heeft proberen te zoenen. Ik weet nog steeds niet of hij dronken was of dat hij gewoon zo'n erge player is dat hij met de beste vriendin van zijn vriendin wilt zoenen.

Snel stop ik met nadenken en laat ze binnen. Ik geef Zara een lange knuffel, zodat ik Sem -de jongen- niet hoef aan te kijken. 'Waarom moet je gaan?' zegt ze met een pruillip. Ze zet een stap naar achteren en sluit de deur.

'Het gaat zo saai zonder jou worden! Op school, op feestjes, echt op alles!' Ook al zegt ze al deze dingen, ik kan geen medelijden in haar ogen zien... meer blijheid. 'Ik ga proberen zo snel mogelijk terug te komen, Zaar.'

Ze knikt even en stopt dan weer op een gegeven moment. 'Ik ga naar de toilet.' En zo loopt ze langs me de trap op. Ik weet niet, maar het is een gewoonte voor haar dat ze altijd mijn toilet gebruikt.

Wanneer ze is verdwenen staar ik Sem aan. 'Dus... wanneer ga je haar vertellen dat zij niet de enige is waarmee je in bed ligt?' zeg ik wat te hard. Hij begint me meteen boos aan te staren. 'Als je het haar verteld hé,' zegt hij dreigend.

'Als je denkt dat dat me bang maakt heb je het verkeerd, jochie.' Een tijdje later komt Zara weer bij ons staan en glimlacht. 'Jullie zijn toch gewoon vrienden? Sem... Lucy?' Ik knik maar wat. Ze gelooft me altijd en ik kan niet liegen, dus ze is niet goed in haar hoofd of zo.

'Lucy we gaan,' zegt mijn moeder terwijl ze haar jas pakt. We wachten even tot mijn vader de koffers in de auto heeft gezet en dan pak ik vanzelf mijn eigen jas en gooi hem over mijn tas. We lopen alle vijf de deur uit. Ik en mijn moeder stappen de auto in en de andere drie blijven op de stoep staan. Mijn vader blijft glimlachen, maar Zara kijkt me zo serieus aan.

Gauw kijk ik weg. 'Mam, begin alsjeblieft met rijden.'

'Is goed lieverd.' Ze start de auto en begint te rijden. Ik zwaai naar ze tot ze uit beeld zijn. Eindelijk weg hier... weg van de gekte.

...................................................

Dit alweer hoofdstuk 2! Ik vind het ZO leuk om dit boek te schrijven! Misschien heeft iemand nog een leuk ideetje, waar ik iets aan heb? Nou ja, tot het volgende hoofdstuk! 

(738 woorden)

XXX Ev ❤