Adagium - Flikken Maastricht

Averechts uitpakken

Tevreden kijk ik in de wok. Ik gooi er nog een snufje zout bij en roer het gerecht een laatste keer door.
'Wat ben jij nou aan het doen?'
Ik hoor Wolfs zijn stem en draai me om.
'Koken. Zo hoef jij het niet meer te doen.' Lief glimlach ik naar hem.
Hij fronst. 'Ik had toch gezegd dat ik niet mee-eet?'
Een moment is het stil. 'Nee, dat had je niet.'
'Ooh.' Hij zet zijn handen op een stoel aan de eettafel. Dan kijkt hij op alsof hij zich ineens iets bedenkt. 'Heb je nou die aubergine gebruikt?'
'Dat paarse ding?'
Hij humt en inspecteert de prullenbak. Niet veel later haalt hij wat schillen tevoorschijn. 'Lekker is dat.' Hij smijt de schillen terug de prullenbak in. 'Ik zou vandaag gaan koken bij Kris. Met díe aubergine. Dankjewel, Eva. Dankjewel.' Met een klap slaat hij het deurtje van de prullenbak dicht en loopt van me weg, de trap op.
Stomverbaasd en met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik hem na.