I'm sorry.

Κεφαλαιο 1

"Ξύπνα αγάπη μου θα αργήσεις την πρώτη μερα στο σχολείο. "άκουσα την μαμα μου να φωνάζει απο κάτω..

"Μμμμ"απάντησα αφού βαριόμουν να μιλήσω κανονικά..

"Μμμ κάνουν οι αγελάδες."

Αχ τι κάλη..

Λοιπόν σηκώθηκα και πήγα στο μπάνιο, έκανα τα απαραίτητα και μετα πήγα να ντυθώ..
Χωρίς να το πολυσκεφτω φόρεσα οτι βρήκα μπροστά μου αφου δεν με νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι, τους έχω συνηθίσει..

Ας σας πω μερικά πράγματα για εμένα μιας και το έφερε η κουβέντα...
Λοιπόν με λένε Ελπίδα, ξέρω δεν ταιριάζει το όνομα μου καθόλου με τον χαρακτήρα μου...
Και ο λόγος είναι πως εχω σταματήσει να πιστεύω στον εαυτό μου εδω και κάτι χρόνια..κυρίως επειδή εχω τον Κωνσταντίνο τον πλέων famous του σχολείου να με αποδυναμώνει καθε μέρα..
Με λίγα λόγια μου κάνει..πως το λενε μωρε..αα ναι το λενε μπουλινγκ..
Αυτό γίνεται απο την πρώτη δημοτικού..

Τώρα θα μου πείτε γιατί δεν εχω μιλήσει στους γονείς μου για αυτό το θεμα...
Αυτη ειναι μια πολυ καλη ερώτηση..
Αυτό θα το μαθαιτε πιο μετά..

"Ελπίδα τι κάνεις τοση ωρα; Κατέβα αμέσως! "Ωχ ναι ξεχάστηκα...

Πηρα τα γυαλιά της μυωπίας και την τσάντα μου και κατέβηκα κάτω..

Χαιρέτησα την μαμα μου και πήρα ενα κρουασανακι για να τι φαω στο δρόμο..

Αλλα μόλις βγήκα, βγήκε και άλλος..
Ναι μένει ακριβώς δίπλα..
Τύχη βουνό..

Προσπάθησα να περάσω απαρατήρητη αλλα οχι!
Με είδε ο βλάκας...

"Επ..σκατομουρα δεν σου εχω πει να μην τρώς...είσαι σαν φάλαινα!"ειπε αρπάζοντας το λαχταριστο κρουασανακι μου μέσα από τα χερια..

Το θέμα ειναι οτι δεν ειμαι καθόλου χοντρή! Απλα φοραω πολυ φαρδιά ρούχα..εεε γιατί νιώθω πιο άνετα...

Άρχισα να προχωράω για το σχολείο αλλα ειχα και ην ουρά απο πίσω να με γεμίζει με αρνητικά σχόλια..

Αυτά για σήμερα..
Ελπίζω να σας αρέσει η καινούρια μου ιστορία..

Πειτε μου αν θέλετε να την συνεχίσω...😘💖

Τα λεμε 😄