Never Let Go - Lesbian Love Story (COMPLETED)

Chapter 12

Arci's POV

Nilipat nila ako ng university. Mas malayo to kesa dun sa dati. Halos inaabot nga ako ng isang oras papunta dun. Kaya nga mas maaga na akong gumigising ngayon.

Next week na yung graduation.. Ilang buwan na mula nung huli kong nakausap si Kara.. Hindi na ako nag paparamdam sa kanya kahit ba sobrang dami niyang messages sa akin kung saan saan. Sa email ko.. Sa facebook.. Sa phone. Kahit si Kamille ay ganoon din. Pero isang beses lang siyang nag text. Mahabang message yun na binura ko kaagad matapos basahin.. Ang naaalala ko lang doon ay yung pagpapaalam niya sa akin. Na hindi niya na ako hihintayin. At mahal daw  niya ako pero mali yung sa amin. Matapos nun ay wala na akong narinig mula sa kanya.

Kumusta na kaya sila?

Mga 9 months na din mula nun.. Nung araw na nagaway din kami ni Kara kasi ayaw niya akong paalisin. Ehh wala akong magagawa. Desisiyon nila Dad yun. Isa pa.. Sila ang mapapahamak kapag hindi ako sumunod. Ang kumpanya namin ang nag popondo sa mga projects nila Kara.. Ginawang threat ni Dad yun. Tapos yung work pa nung Dad ni Kamille ay nakasalalay din sa akin. Ano pang magagawa ko?

Sa loob ng 9 months ay sobrang laki ng pinagbago ko. Matured na daw akong kumilos.. Hindi na din ako kinakausap ni Dad tulad ng dati na para bang isa lang akong utusan. Dahil yun siguro sa pagiging successful ko sa pag handle ng maliliit na matters ng company kahit na di pa nga ako graduate.

Pagkatapos nung nangyari sa amin ni Kuya.. Ilang beses pa niya akong kinulit tungkol sa pera. Hanggang sa lahat na ng monthly allowance ko ay napupunta sa kanya. Nangyari na lang ay nagsumbong na si Ms. Jean kay Dad dahil wala na akong pang gastos dito sa bahay nung umalis sila. Ayun. Pinafreeze ni Dad lahat ng accounts niya. Hayy.

Ngayon.. Back to normal ang lahat. Saturday na and aalis ako para mamili ng grocery dito sa bahay.

*Bzzt bzzt bzzt bzzt*

"Hello?"

"Goodmorning po. Ms. Arci aalis po ba kayo ngayon?"

"Oh Ms. Jean.. Opo. Paalis na nga ako. Kasasakay ko lang ng sasakyan..Bakit?"

"Deretso muna po kayo dito sa office.. Urgent matter po."

"Hmm. Okay. Bye. I'm on my way."

Ano naman kaya yun? So.. Nag drive na ako papunta dun.. Merong dalawang black cars sa harap ng building namin. Sino kaya may ari nito? Hmm. Sakto wala si Dad. Baka clients namin? Tsk. Pero anyway.. Andun naman si Ms. Jean. Se can assist me.

Pag akyat ko ng office ay bumungad agad yung mukha niya.

"Ohh. Ang stressed out mo naman ata Ms. Jean.."

"Ah-ehh.. Baka mastress din po kayo pag nalaman niyo kung ano.."

Sinundan ko siya hanggang sa makarating kami sa loob nung main office..  Pagbukas ko ng pinto..

"HAPPY BIRTHDAAAAAAAY!"

Nagulat ako.. Tiningnan ko yung phone ko.

March 15..

Birthday ko nga pala..

Walang hiya. Nakalimutan ko? -____-

Tiningnan ko yung mga taong nasa office..

Si Kara..

Remi..

Si Ricci..

Si Kel..

Andito silang lahat. Ihh? Tuwa naman daw ako. Kainis si Ms. Jean. Kasabwat din tong isang to. Hayy nako.. Haha.

Naluluha ako..

"Ohhh walang iiyaaaaak!"

Tawanan lang kami ng tawanan.. Hnggang sa nag salita si Ms. Jean.

"May reagalo kami sayo. Napapansin ko kasi na naging super kang focus sa work at hindi ka na muling naging masaya mula nung nailipat ka ng school."

Nagsimula silang kumanta at saka naman sila tumingin sa bandang likod ko na para bang tuwang tuwa sila..

"Happy Birthday to you.."

Kumabog ng mabilis yung puso ko nang marinig ko yung boses niya na sumabay sa kanilang pag kanta.

"Happy Birthday to you.."

Lalo pang bumilis nang tumalikod ako at nakita ko ang maamo niyang mukha na naiilluminate ng mga kandilang naka tusok sa cake na dala dala niya.

"Happy birthday.. Happy Birthday.."

Nasa tapat ko na siya ngayon. At hindi ko na napigilan pang mapaiyak. Ngayon ko lang na realize kung gaano ko siya namiss. At kung gaano ko siya kamahal.

"Happy Birthday to you.."

Nangibabaw ang boses niya. Namiss ko siya ng sobra sobra. Kinuha ko yung cake galing sakanya saka ko nilapag sa mesa.

Yinakap ko siya ng mahigpit na mahigpit.

"I missed you so much Kamille.."

"I missed you too. Happy Birthday."

Hindi siya kumakalas sa yakap ko. Ako naman ay mas lalo ko pang hinigpitan. Hayy.

"Aheem." Sila Kara.

Saka lang ako bumitiw pero nakapulupot padin yung braso ko sa bewan niya. Humarap ako kay Ms. Jean.

"Hindi po nila alam yung tungkol dito.. Wag mag aalala.." Saka siya ngumiti.

Nabasa niya siguro yung tanong sa utak ko. Naisip ko kasi na baka malaman nila Dad to. Magiging magulo nun. Hayy.

Kumain kami sa office nun. May mga dala na silang pagkain. Kung anu ano na. Haha. Ang saya ko. Ngayon lang ako nakapag relax ng ganito..

Nung medyo pahapon na.. Nagumpisa na silang mag paalam para umalis. Siyempre hindi na pwede ngayon yung papetiks petiks. Malapit na kaming mag college. Wala na yung mga childish acts namin.

Yan ang mahirap sa ganitong buhay. Maaga kang mamumulat. Maaga kang mag mamature.

Si Kamille na lang yung naiwan.. Si Ms. Jean naman hinatid yung iba sa baba.

"Namiss kita. Sobra. Gustuhin ko man na mag stay dito sayo.. Hindi pwede ehh. Mahihirapan tayo. Maybe someday.. Okay?" Siya..

Napapansin niya sigurong di ko binibitiwan yung kamay niya. Alam kong paalis na din siya. Nakayuko lang ako habang sinasabi niya yung mga salitang dumudurog sakin. At alam kong pati sakanya.

"Okay. But.."

I pulled her close and kissed her. Hindi ko alam kung saan galing yung lakas ng loob ko. This was the first time. My first kiss. Nakakapanlambot ng tuhod. I felt chills running through me.

Mabilis lang yun. Pero if felt like forever. First kiss. My first kiss for my first love. Mahal na mahal ko tong taong nakatayo sa harap ko ngayon. And yes. I will wait for that someday.

_____

a/n:

Sorry super ntgalan update ha? ng bkasyon po kasi. pati utak ko on vcation pa.

vote niyo po kng gsto.. comments for suggestions. :)