Still I Love You [COMPLETED]

part-3

ႀကိဳးစားကာဖြင့္ဟေနေသာ္ျငား...ေလးလြန္းေသာမ်က္ခြံတို႔က..အာခံေနသည္.. ။ စူးရဲစြာတိုး၀င္လာေသာအလင္းတ့ို္ေၾကာင့္...မ်က္လံုးကိုအလ်င္အျမန္ျပန္ပိတ္လိုက္မိသည္...။

ခပ္သင္းသင္းရေသာကိုယ္နံ႔ႏွင့္..ေႏြးေထြးေနေသာအေငြ႕အသက္ ...။ ပတ္ခ်န္းမဟုတ္သည့္သူစိမ္းတစ္ေယာက္ ...။

"Kim junmyeon...သတိရၿပီလား..."

ႏူးညံ့ေနသည့္အသံ.. ။.မယံုၾကည္ႏိုင္စိတ္တို႔ေၾကာင့္..ဆတ္ခနဲေခါင္းေထာင္ၾကည့္လိုက္ေပမယ့္...မူးေ၀သြားေသာ.ခံစားခ်က္ေၾကာင့္..အသာအယာျပန္လွဲေနလိုက္မိသည္...။

"အာ..မထနဲ႔ဦးေလ..မူးေနမွာေပါ့..ေသြးအားနည္းေနေသးတယ္ .."

သူ႔လက္တစ္ဖက္ကိုအသာလာဆုပ္ကိုင္သည့္..လက္သြယ္သြယ္ေတြ ...။..
အနာေပးၿပီးေဆးေပးရန္ႀကိဳးစားေနျခင္းလား..။
ခ်စ္ေသာသူျပဳမိသည့္ကိစၥအတြက္ေၾကာင့္...အားနာစိတ္ႏွင့္ျပဳမူျခင္းဆိုပါလ်ွင္...အစစ္မဟုတ္သည့္အတုအေယာင္ၾကား...သူမေပ်ာ္၀င္လိုပါ...။

"ပတ္ခ်န္း..ဘယ္ေရာက္ေနတုန္း..."

ကိုင္ထားသည့္လက္ကိုအသာဆြဲထုတ္လိုက္ရင္းက..ေမးလိုက္ေတာ့..ညႇိဳးသြားသည့္မ်က္ႏွာသည္အထင္အ႐ွား..။ ဘာေၾကာင့္မ်ား ..ႏွလံုးသားအားညဥ္းပန္းရန္ရည္ရြယ္ပါသနည္း..ခ်စ္ရသူ...။

"Park chanyeol.အိမ္ခဏျပန္သြားတယ္.."

"Aww..ဟုတ္ကဲ့..."

အခန္းကိုမ်က္စိကစားမိေတာ့..ဟိုတယ္တမ်ွခမ္းနားေသာအခန္း...မ်က္ႏွာက်က္ျဖဴျဖဴ...တစက္စက့္က်ေနတဲ့..ေဆးအိတ္....။..ေစ်းႀကီးတဲ့ေဆးရံုတစ္ခုဆိုတာသိေပမယ့္ ဘယ္မွာမွန္းမသိ...။

"ကိုယ္အေဖရဲ႕ေဆးရံုမွာ..."

သူ႔မ်က္၀န္းေတြကပေဟဠိေတြကို.သေဘာေပါက္သည့္အလား...အလိုက္အသိဆိုလာေသာစကား...။ .လူတစ္ေယာက္အား ၾကည့္ရံုမ်ွအကဲခတ္ႏိုင္စြမ္း႐ွိသည္ဆိုပါလ်ွင္...သူ႔ရင္ထဲကခ်စ္ျခင္းတရားအား အဘယ္ေၾကာင့္ျမင္ေအာင္မၾကည့္ခဲ့ပါသနည္း..။ သို႔တည္းမဟုတ္ တမင္...မ်က္စိမွိတ္ေနခဲ့ျခင္းေပလား..။

"ကြၽန္ေတာ္အျပင္ထြက္လို႔ရမလား..."

"..."

"အထဲမွာၿငီးစီစီျဖစ္လာလို႔ပါ..."