Still I Love You [COMPLETED]

part-13

ခပ္ေ၀းေ၀းကေနျခည္ႏုႏု...တလြင့္လြင့္ခန္းစီးအျဖဴေရာင္...သင္းပ်ံ့ပ်ံ့ႏွင္းဆီျဖဴတို႔....။..မ်က္ႏွာက်က္ေပၚက...ဖန္မီးဆိုင္းတို႔ဟာ...လက္လက္ေတာက္လို႔....။..အကြက္ကြက္ေဖာ္ထားတဲ့ၾကမ္းခင္းဟာ...ထည္၀ါလြန္းေနခဲ့သည္...။...

ေျခနင္းရက္စရာပင္မ႐ွိသည့္အခန္းကား...လွရက္လြန္းလွပါသည္...။..မွန္ျပတင္းေတြကေနလွမ္းျမင္ရတဲ့႐ႈခင္းေတြကလည္း..ကိုရီးယားမွာေစ်းႀကီးေပးရတဲ့ေနရာေလာက္ကမွျမင္ႏိုင္တဲ့ေနရာမ်ိဳး....။

သို႔ေသာ္...
တတီတီျမည္ေသာစက္ေတြ...႐ႈပ္ေထြးေနတဲ့ပိုက္ေပါင္းမ်ားစြာ....ျဖဴေဖ်ာ့စြာၿငိမ္သက္ေနတဲ့အရိပ္ကေလးသာမ႐ွိခဲ့ဖူးဆိုလ်ွင္..သူ႔အတြက္ေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္ရာျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေပႏိုင္ေပလိမ့္မည္.. ။

"မင္းအိပ္ေနတာၾကာၿပီ...jun"

လက္ေသးေသးတစ္ဖက္ကိုဆြဲယူရင္း..ခပ္ဖြဖြဆုပ္ကိုင္ကာ...ပါးနားအပ္ထားမိသည္...။..ေအာက္ဆီဂ်င္ပိုက္ေအာက္က...ခပ္ေျဖးေျဖးအသက္၀င္ေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးဟာ..ပကတိၿငိမ္သက္လို႔...။
Junmyeon...အိပ္ေနခဲ့တာ..သံုးရက္႐ွိၿပီ...။..L.Aကေန koreaကိုခ်က္ခ်င္းျပန္ေခၚလာတာမို႔...လက္႐ွိ...သူတို႔ပိုင္ေဆးရံုဆီမွာ...။

Junmyeonႀကိဳက္တဲ့ေတးသြားေလးကိုခပ္တိုးတိုးဖြင့္ထားေပးမိသည္..။..ဒီအသံမ်ားၾကားရင္ထလာေလမလားလို႔...။သူဒီရက္ေတြထဲ..အိမ္လည္းမျပန္...ေဆးရံုမွာသာငုတ္တုတ္...။

"Yixing..."

ခပ္တိုးတိုးတံခါးဖြင့္သံႏွင့္အတူ....၀င္လာတဲ့ဆရာ၀န္ႀကီးကထကာ..ဦးၫႊတ္လိုက္သည္ ...။...junmyeonကိုငဲ့ၾကည့္ကာ..သက္ျပင္းသဲ့သဲ့ခ်လိုက္တဲ့ေဒါက္တာ့မ်က္ႏွာဟာလည္း..အပ်က္ပ်က္အယြင္းယြင္း...။

"ဒီကေလး..ေခါင္းမာတယ္...."

တစ္ေယာက္ထဲညည္းသလိုေျပာရင္းjunmyeonေဘးရပ္ကာ...နဖူးေပၚကဆံစတို႔ကိုသပ္တင္ေပးလိုက္သည္...။

"Yixingလိုက္ခဲ့..."

ေဒါက္တာေခၚရာေနာက္ကိုခပ္သြက္သြက္လိုက္ခဲ့ရင္း..အခန္းတံခါးကိုခပ္ေျဖးေျဖးျပန္ပိတ္လိုက္သည္...။...junmyeonအေျခအေနကိုၾကားရမွာမ၀ံ့ရဲသလို...ေျခလွမ္းတို႔တံု႔ေနမိသည္...။...မင္း..ဘာမွမျဖစ္ရဘူးေနာ္...jun....။