POSSESSIVE 14: Lysander Callahan

PROLOGUE

PROLOGUE

HUMUGOT ng malalim na hininga si Jergen habang nakaharap sa salamin ng restroom.

You're gonna be okay. Kailangan mo ang trabahong 'to kundi sa kalsada ka talaga pupulutin, pagkausap niya sa kanyang sarili na kinakabahan pero pilit niyang pinapakalma.

She needed to calm down before her name was called for the interview. Ang mismong presidente ng Callahan Real Estate ang mag-i-interview sa kanila kaya kailangan niyang kumalma.

She needed this job badly. Pinalayas na siya sa tinitirhan niyang apartment kaninang umaga. Nasa isanlibo na lang ang pera niya, kulang pa para sa pangkain niya bukas. Hindi naman siya puwedeng umuwi ng probinsya dahil mahirap lang din ang mga magulang niya at siya lang ang inaasahan ng mga ito. Saka tatlong buwan na siyang hindi nagpapadala sa mga ito dahil nga sa nawalan siya ng trabaho.

Letse naman kasi iyong boss niya, isa siyang secretary hindi sexetary. Ang nakakasuka, may asawa pa ang boss niyang iyon at may-edad na.

Kaya heto siya ngayon, walang tumatanggap na kompanya sa kanya dahil hindi maganda ang feedback na palaging ibinibigay sa kanya ng dati niyang boss.

Nasa mga dalawampu silang nag-a-apply ngayon sa posisyon na sekretarya ng big boss ng Callahan Real Estate. Malaki ang sahod at kilala sa Asya ang kompanya. Maganda talaga ang magtrabaho roon.

Ang tanong, tatanggapin kaya siya?

Bakit ba siya umaasa na magiging iba ang kalalabasan ng interview niyang ito? Nasisiguro naman niyang tatawag ito sa dati niyang pinagtatrabahuhan at siguradong tigok na siya sa susunod na mga araw.

Cause of death: Starvation.

Lumabas na siya ng restroom at bumalik sa kinauupuan kanina. Humugot siya ng malalim na hininga nang tawagin ang babaeng sinusundan niya.

Shit! Ako na ang sunod!

Humigpit ang hawak niya sa envelope kung saan ang laman ay ang credentials niya.

Dumagundong sa kaba ang dibdib ni Jergen nang lumabas ang babae at mukha itong tinakasan ng dugo sa katawan. Ang putla-putla nito, parang nakakita ng multo.

"Ms. Jergen Carbonell Camince?" sabi ng babae na sumilip sa nakabukas na pinto.

Mabilis siyang tumayo. "Yes, Ma'am?"

"Ikaw na ang susunod."

Tumango siya, saka humugot muna uli ng malalim na hininga bago humakbang papasok sa bahagyang nakaawang na pinto.

"Kaya ko 'to," bulong niya sa sarili habang naglalakad at sinusundan ang babae patungo sa isa pang pinto.

The woman stopped in front of a close glass door. "Mr. Callahan is waiting for you inside."

She tried to smile but failed. "Thanks."

"Goodluck."

Tumango siya, saka pumasok sa pintong binuksan ng babae.

Habang naglalakad palapit sa mesa, mataman niyang tinititigan ang lalaking nakaupo roon at mataman ding nakatitig sa kanya.

The guy was so smoking hot. Those deep brown eyes, his hairstyle, his kissable lips, his well-toned body and his aura and sex appeal was oozing.

Goodness!

Jergen blinked. Nope! Not going there! Hindi nakakabusog ang kaguwapuhan, actually nakakagutom 'yon. At lalong ang mga ganitong tipo ng lalaki ay hindi siya ang tipo ng babae. Kaya dapat no attraction. Wala iyong patutunguhan.