"Cheol, please kumain ka muna kahit saglit lang." Pagmamakaawa ni Jihoon.
"Mamaya na. Tatapusin ko pa to." Sabi ni Cheol na focus na focus
"Kanina pa yang mamaya mo." Ani ni Hoon. "Kumain ka na kasi."
"Please lang, Jihoon. Wag kang maingay." Niirita nang sabi ni Cheol.
"Kasi naman, kumain ka na--"
"BAKIT BA HINDI KA MAKAINTINDI? HA!?" Galit na sigaw ni Cheol. "KAPAG SINABI KONG MAMAYA AKO KAKAIN. MAMAYA AKO KAKAIN!! MAY TINATAPOS PA AKO DITO OH!?"
Gulat na tumingin si Jihoon sa kanya. Hindi makapagsalita dahil sa takot na naramdaman nya. Kahit ilang beses na silang nagaway ni Cheol, ito ang pinakamatindi. Hindi kagaya dati, si Jihoon ang laging galit. Ngayon iba na. Hindi nya akalahin na ganito katinding magalit si Cheol.
Hindi nagsalita si Jihoon at lumabas sa office nya.
Naglakad si Hoon patungo sa sala nila. At dun nakita nya mga anak nya, may halong pagaalala at takot ang mga expression nila.
"Papa, why is dad shouting? What happend?" Tanong ng bunso nyang anak.
Huminga nang malalim si Jihoon at lumapit sa mga anak nya.
"It's nothing, baby." Sabi nya.
"Then why is dad shouting kung wala naman po?" Tanong ng bunso nya ulit.
Naghe-hesitate si Jihoon sabihin sa anak nya. Sasabihin na sana nya ng magsalita ang panganay nya.
"Hoonie, i thinks papa is not ready yet . Maybe it's too personal. We shouldn't be barging into their problems." Sabi ni Jiwon.
"But, I want to know!" Hoonie whined.
"How about this. You should get some foods with ate seunghyun at the kitchen so we can watch some movies. Sounds good?"
"Okay! Let's go, ate!"
Tumayo na sila at pumunta sa kitchen.
Tumingin si Jiwon sa papa nya at ngumiti ng maliit.
"Alam kong pong hindi pa po kayo ready-ing sabihin sa amin. Naiintindihan ko po yun." Sabi ni Jiwon. "Pero papa, sana maayos man ang problema nyo ni dad."
Ngumiti si Jihoon sa anak nya at niyakap ito. "Salamat."
"Wala po yun, pa." Sabi ni Ji. "Sige na pa. Maghanap na tayo ng pwedeng paanoorin. Baka magreklamo pa yung dalawa." Dagdag nito.
Natawa ng mahina si Jihoon at tumango.
~~~~~
Nakahanap na sina Jihoon at ng anak nya ng papanoorin. Ang hinihintay na lang ay ang kanya pang dalawang anak na para bang ang tagal kumuha ng pagkain.
Nagtaka naman ang mag-ama at pumunta sa kusina para hanapin ang dalawa.
Sa pagdating nila sa kusina, hindi nila inaasahan ang nakita nila.
Ang dalawang pang anak ni Jihoon ay kasama ang dad nilang kumakain habang nagkwekwentuhan. Jihoon's in a state of awe seeing his two daughters with their dad. This make Jihoon's heart melt. Sino ba naman hindi, ito madadatnan mo hindi ka macu-cutan?!
Napangiti si Jihoon sa nakikita nya. Nagtatawanan ang mag kanyang at asawa.
Babalik na sana sila sa sala, para hindi maistorbo ang kanya mag ama, pero nabigal sya nung tawagin sya ng bunso nyang anak.
"Papa!" Masayang banggit nito.
Napatingin asawa nya sa kanya, pati rin sya. Nagkatitigan ang dalawa. Ngumiti si Seungcheol, (pero pagod parin at stress.) Pati rin si Jihoon.
Tumayo si Cheol sa pagkakaupo nya at lumapit sa asawa nya. Bigla nya itong niyakap ng mahigpit at sinubsob ang mukha sa balikat nito. Bakit ba, namiss nya asawa nya eh halos hindi na nga sila nagkikita (kahit na sa bahay lang sya) dahil buong araw nasa office room nya lang sya at ginagawa lahat ng papeles nya.
"Ch-Cheol--"
"Sorry."
"Huh? Bakit ka nagso-sorry?" Tanong ni Jihoon.
"Nakinig dapat ako sayo. Alam kong nagaalala ka sa health ko. Alam kong nagaalala ka kasi halos hindi na ako natutulog. Alam kong nagaalala ka dahil malimit na lang akong kumakain this past few days." Sabi nya. "Sorry. Nakinig sana ako sayo. Hindi ko dapat pinangunahan ang stress ko. Sorry nasigawan kita. Sorry sa lahat."
Nang narinig ni Jihoon yun. Alam nya sa sarili nya na paiyak na sya.
"Ch-cheol naman eh!! Pianpaiyak mo ako!" Sabi ni Jihoon habang nakangiti.
"Grabe ka nagsorry lang ako iiyak ka na agad? Ang babaw nyo po."
"Wow. What a great way to ruin a moment, Cheol." Seryosong sabi ni Jihoon.
Natawa si Cheol sa asawa nya at niyakap pa ito ng mahigpit.
"I love you, pandak~"
Jihoon sighed then smiled at his husband. "I love you too, gilagid~"
They kissed for a few moments when theu heard someone clearing their throat.
The two stopped kissing and looked at their kids with a surprised look their faces.
"Really, Guys?" Jiwon said Sarcastically.
The lovebirds laughed.
"Halika na. Manood na tayo ng movie." Sabi ni Jihoon. "Sasama ka, Cheol?"
"Yeah. Magpapahinga muna ako sa work ko."
Sabay lahat pumunta sa sala at nanood ng who knows what is.
Tumingin sila Jihoon sa isa't isa at tangkang magki-kiss.
"Wag dito. Nandito si Hoonie." Sabi ni Jiwon.
"Ito naman! Ki-kiss ko lang si papa mo!" Cheol whined.
"No dad. Stop being clingy to papa."
Na pahinga na lang ng malalim si Cheol at nanood na lang ng movie na nakasimangot. Natawa si Jihoon dito at mabilis na hinalikan ang asawa sa pisngi.
"Pa?! Not you, too?!" Jiwon groaned.
Jihoon chuckled and said. "Sorry, can't you dad's adorableness."
Jiwon groaned and draw back his attention on the movie.
The two laughed and continued watching the movie.
~~~~~~~~
Finally natapos ko rin!!! Halos isang linggo na tong nakadraft TT.
Anyways, thank you ulit sa pagbabasa nito. Hindi ko akalahin na aabot ng 3k ang reads nito. Glitch ba yun or ano? Mukha kasing imposible itong story na to umabot ng ganun karaming reads eh!!
Thank you rin sa mga taong nagbabasa nito na nagvo-vote.
Sa isa ko pang story na Jicheol ff rin. Susubukan kong mag-ud ng mabilis. (Para sa mga tao dyang nagbabasa nung isang story 😃)
Again, Thank you ulit sa pagbabasa nito!!
Hannie Out. 😎
