BÖLÜM 12..
Caroline sabah gözlerini açtığında Klaus hala uykunun masum kollarındaydı ve genç kadın bunu kıskanmış olmasına rağmen sevgilisini uyandırmaya kıyamıyordu. Bir anda dün gecenin acısı ile yatakta doğruldu. O canavar kuşlar neredeyse yeni kavuştuğu aşkını ellerinden alıcaktı. Kalbi bunun acısına dayanamazdı. Ellerini saçlarının arasından geçirerek derin bir nefes alarak kendisini sakinleştirmeye çalıştı. Bu her gece tekrar mı edicekti yani ? Klaus her gece tekrar tekrar acı mı çekicekti. Gözleri yine yatakta uyuyan sevgilisinin beyaz solgun ve yorgun tenine takıldı. Klaus hiç bu saate kadar uyumamıştı.
Genç kadın sevgilisine baktığında içinin parçalandığını hissediyordu. Soluk beyaz soğuk teni üzerindeki kan lekeleri ile korkutucu gözüküyordu. Caroline gözünden kaçan bir damla yaşa engel olamayarak yavaşca yataktan kalktı ve banyoya giderek sıcak su ve biraz havlu getirdi. Sevgilisinin teninde kurumuş kan lekelerini temizlemek istiyordu. Birazdan Candice uyanabilirdi ve babasını bu halde görmesi doğru olmazdı.
Caroline Klaus'u uyandırmamaya çalışarak sıcak havlu ile yüzündeki kan lekelerini temizlemeye başladı. Mümkün olduğunca nazik davranmaya çalışıyordu. Klaus uyanmalıydı.
C. Gözlerini bana ne zaman açıcaksın ? Diye sordu Caroline yaşlı gözleri ile.
Kendisini toparlayıp kanla kırmızılaşan su ve havluyu banyoya geri bıraktı. Sevgilisinin üzerindeki kanlı kıyafetlerden de kurtularak temiz ve iyi görünmesini sağladı. Klaus kollarında solgun bir şekilde yatarken dudakları arasından çıkan bir hıçkırığa engel olamadı. Sevdiği adamın başını göğüslerine yasladı ve saçlarını okşamaya başladı.
C. Söz verdin.. Klaus lütfen.. Sesi ağlamaklıydı. Gözlerinden akan sessiz gözyaşları ile burnunu çekti. Omuzları titriyor. Klaus gözlerini açmadığı her saniye canı yanıyordu.
C. Bana söz verdin..
C. Birbirimize söz verdik. Dedi ve sevgilisinin kapalı göz kapaklarının üzerine damlayan gözyaşlarına aldırmadan devam etti.
C. Her zaman ve sonsuza dek. Klaus.. Sesi bir fısıltı gibiydi.
Klaus kendini boşlukta kaybolmuş gibi hissediyordu. Bedenine sözünü geçiremiyordu. Dün gece uğradığı bu lanet yüzünden tüm gücünü kaybetmiş gibiydi. Bir ölümsüzü bile bu hale getiren bu lanetin gücünden korkuyordu. Sonsuza kadar buna katlanmak zorunda olmak korkusunu azaltmaya yardımcı olmuyordu. Yüzünde bir sıcaklık hissetti. Sevgilisinin nazik ve endişeli dokunuşlarını hissedebiliyordu. Korkusunu hissediyordu ve O'nu kollarının arasına almak istiyordu. Gözlerini aralamaya çalışmasına rağmen bedeni O'na itaat etmiyordu.
Caroline'nın melodik sesini duyuyor ağırlaşmış açılmayan göz kapakları arasından sevgilisinin gözyaşlarını hissediyordu. Sitemlerini duyuyor cevap vermek O'nu rahatlatmak istiyordu. Tüm gücünü kullanmasına rağmen göz kapaklarını kıpırdatamıyordu bile.
K. H.ee.r za.m..an ve So.n..suza.. d.ek diyebildi titreyen sesi ile.
Caroline neredeyse duyamadığı bu sözler karşısında gözyaşları arasından gülümsedi. Sesi o kadar kısık ve yorgundu ki. Daha fazlasını duymak istesede O'nu zorlama düşüncesine katlanamadı. Toparlanmaya çalıştığını biliyordu. Klaus güçlüydü ve kendisi de güçlü olmak zorundaydı. Gözyaşları arasında kapıda onları izleyen Rebekah'ı fark etmedi bile.
