Pretending

Chapter Two

Eumi's POV

  "Huy."

  Eto nanaman siya. Hindi ba siya marunong tumawag sa pangalan ko? Papunta akong grounds ngayon para magbasa pero sunod nang sunod 'tong epal na 'to.

  "Ano ba? May pangalan kaya ako."sabi ko sabay irap kahit alam kong hindi naman niya iyon nakita dahil nauuna akong lumakad sa kanya.

  Hindi naman siya sumagot. Baka nagpaiwan na. Buti naman. Para naman matahimik buhay ko. Ilang araw na ang nakalipas simula nang pumayag akong maging magkaibigan kame. At eto. Pakwento nang pakwento. Kinukulit ako palagi.

  Nakarating na ko sa pupuntahan ko. Wala na rin si Kenth kaya matatahimik na ang buhay ko.

  "Eumi,"napalingon ako. Si Miko lang pala. Namiss ko siya. Ilang araw na rin kasi kaming di nagpapansinan simula nang palagi akong kinukulit ni Kenth para magpa kwento.

  "Miko,ikaw pala."

  "Musta?"umupo siya sa tabi ko at tinignan ang librong hawak ko. "Nagrereview ka nanaman?"

  "Ayos naman. Ah,oo baka kasi magkaroon ng surprise quiz eh."sagot ko.

  Sandali,parang may kakaiba ngayon kay Miko..oh, wala siyang eye glasses ngayon at...basta may iba pa.

  "Ah..Eumi..may ibibiga----"

  "Huy."napatingala ako. At sino pa nga ba? Si Kenth. :3

  "Epal,"

Napalingon ako ulit kay Miko dahil parang may binulong siya. "A-ano yun?"

  "Ah,wala. Mauna na ko Eumi. See you around."

Bago pa ko makapagsalita ay umalis na siya agad. Oo nalang Miko.. :3

  "Huy"napatingala ako ulit kay Kenth na nakatayo sa harap ko. "Kain tayo?"

  Bago pa man ako makatanggi tumalikod na siya at nagsimulang lumakad kaya't no choice kundi sumunod nalang.

  "Saan naman tayo kakain?"

  Di siya sumagot at nagpatuloy sa paglalakad papuntang parking lot.

  "Basta."tuloy-tuloy lang siyangnaglakad hanggang makarating kami sa kotse niya. "Sakay."

  Aba! Makautos to ah?!

  "Wag ka na magreklamo." Eh? Halata ba ko? "Oo halata ka. Kaya sumakay ka nalang." Hala. Nakakatakot to. Nakakabasa ng isip. Mahirap to nako nako. "Hindi ko nababasa ang nasa isip mo. Sadyang halata ka lang because of your actions and expressions."

  Sumakay nalang ako dahil baka kung ano pa sabihin ng taong to. Nakakatakot.

Habang bumabyahe kame ay tahimik lang kaya naglagay ako ng earphone at nagpatugtog.

  Now playing...

    Bestfriend by Jason Chen

  Hay. Naalala ko tuloy si Ace. Yung bestfriend ko noong 2nd year ako. Malas lang namin dahil nainlove kame sa isa't-isa. Pano ba naman kaseng hindi? Ang gwapo niya. Ang bait. Tapos ang talino pa. Hindi ko talaga napigilan yung feelings ko non. Akala ko pa nga masusurvive ko yung friendship namin. Sa paraang pigilang mainlove sakanya. Pero instead na masurvive ko,mas lalong nasira. Umamin siya nuon sakin nung mapagdesisyunan kong sabihin sakanya. Hindi ko kase siya binigyan ng chance dahil ayokong maabala ang pag-aaral ko kaya simula nung araw na nasaktan ko siya,lumipat siya ng school at hindi na kame nagkausap pa.
Nakakalungkot. Kaya nangako ako nuon na ayoko nang mainlove ulet lalo na kapag bestfriend ko dahil natatakot akong masira ulet yung friendship namin kung sakali.