11th chapter na..wiii!!! sana madiscover na tong storya na toh.. :))
------------------------------------------------------------> picture ng kotse ni chielle.
--------------------------------------------------------------------------------------------
CHAPTER 11 -JUST A DREAM-
-zenild's pov-
bakit parang ang tigas na ng hinihigaan ko. minulat ko na yung mata ko.
0.0
"nakatulog ako!" sigaw ko. kasi nakabukas pa pala yung laptop ko. kalat pa yung gamit ko. nung narealize ko yun. hinawakan ko kagad yung labi ko.
"it was only just a dream." sabi ko sarili ko. tinignan ko yung orasa.
it's already 10:30 pm at inaabot nga naman ako ng kamalasan. low batt pa ang cp ko. ba yan..
*raindrops*
"umuulan pa! ano ba yan!! grabeng kamalasan naman yung dulot sa akin ng panaginip na yun!" sabi ko.
wala akong payong.. kaya napalitan akong iwan yung laptop ko at yung ibang gamit ko. dinala ko yung wallet ko at inilagay sa isang plastik para hindi mabasa. sana makahanap pa ako ng taxi sa ganitong oras.. waaaaa!!
nung nakalabas na ako. ang lakas pala ng ulan..
bago ako sumugod may naaalala nanaman ako..
"zenild mahina ang resistensya mo at alam mo namang may anemia ka. iwasan mo sanang magkasakit." yan ang sabi sa akin ng doctor ko nung nagpacheck up ako sa kanya nung saturday.
yeah right.. anemic ako at kapag lumalala.. lukemia na ang kasunod nito. ayokong mangyari sa akin yun.. ngayon lang naman ako magiging pasaway kaya gora.
sumugod na ako sa ulan.. may mga dumadaang taxi kaso puro may laman..
30 minutes wala pa rin....
1 hour wala pa rin.....
1hour and 30 minutes...
nakakaramdam na ako ng hilo pero don't give up zenild!! aja!!
*beep beep*
"ay butiki." nagulat ako dun sa sasakyan. pagtingin ko..
0.0
makahulog panga naman yun!! FERRARI 458 italia yun ah!! what the.. ang yaman naman niya para mag mayari ng ganun..
(parang siya hindi mayaman.. pssshhh.. > . >)
ano ba miss author.. baka hawaan kita ng sakit dyan eh..
(wag mo na nga akong intindihin.. ituloy mo na..)
so ayun nga.. may ferrari na biglang sumulpot sa harapan ko. tapos may lalaking bumababa na may hawak na payong..
(malamang.. ayaw din niyang mabasa.)
pshhh.. mamaya ka sa akin miss author..so GOING BACK.. papalapit siya sa akin.. medyo blurry na yung vision ko..
"hoy! babaeng palaka! bakit ka nagpapaulan!" tanong nung lalaki..
aba, mukhang kilala ko na toh..
