Η γυναίκα αρχίζει με το να αποκρούει τις επιθέσεις του άντρα και καταλήγει στο να εμποδίζει την οπισθοχώρησή του.
Oscar Wilde
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Οι μέρες περνούσαν βασανιστικά. Τόσο ο Βίκτωρας οσο και η Βασιλική καίγονταν στην δίνη των συναισθημάτων τους.
Είχε ξεχάσει για λίγο το τηλεφώνημα Ακουσέ την φίλη της και αποφάσισε να το αφήσει. Μπορεί όντως να είχε καταλάβει λάθος,διόλου απίθανο Μόλις τον είδε να μπαίνει μέσα η καρδιά της ένιωσε ενα έντονο φτερούγισμα στην όψη του.Οι μύες του του, το στήθος του πάλλονταν συγχρονισμένα.Αισθανόταν αμηχανία! Του μίλησε εκείνη πρώτη αυθόρμητα, τον είδε να χαμογελάει πλατιά...
Πως θα μπορούσε να τον αφήσει; Μα δεν γινόταν!
Είχε έρθει στον φίλο της εδώ και ωρα προσπαθώντας να σκεφτεί καθαρά,εκείνος μπορούσε να την βοηθήσει.Αυτό που την κρατούσε πίσω ήταν ο φόβος της εγκατάλειψης
Ο φόβος του λάθους
Φόβος!
Η φυγή του Λάμπρου πριν χρόνια την είχε φέρει σε αυτή την κατάσταση. Είχε εμπιστευτεί κάποιον απόλυτα. Είχε πέσει στην παγίδα του εύκολα και όταν αντιμετώπισε την σκληρή πραγματικότητα πόνεσε.Μπορεί να ήταν μικρή μα όπως λένε ο πόνος της εφηβείας είναι δυνατός και μπορεί να σου φέρει τα πάνω κάτω σε μια στιγμή
Απο μικρός μπορείς να μάθεις να πονάς αρκεί να μάθεις επειτα να σηκώνεσαι
Η Βασιλική όμως το έβαλε στα πόδια. Έφυγε. Και τωρα έρχεται αντιμέτωπη με όλους της τους φόβους
Ο Παύλος ως φίλος της προσπάθησε να την μεταπείσει να αλλάξει.Ο Βίκτωρας δεν είχε καμία σχέση με τον άντρα που την πλήγωσε στο παρελθόν.Τους συγκρινε νομίζοντας πως αργά ή γρήγορα και ο Βίκτωρας θα βαρεθεί και θα φύγει, τόσο απλά.
