This is purely a fanfic side story i made based from Until Trilogy of Miss Jonaxx. Sa kanya po ang kwentong ito.
It's just... I'm so hook and inlove about Elijah and klare's love story to the point na paulit-ulit ko na siyang binabasa at gusto kong...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
SA loob ng dalawang taon hindi ko akalain na sa simpleng pag alis ko ay ganun ang mangyayari sa akin. Wala akong intensiyon na saktan ang mga taong mahal ko. I know i was selfish back then but i only did it because i can no longer bare the pain. Its too painful.
Sa pag alis ko noon ang nasa isip ko lang ay makatakas sa sakit na nararamdaman ko. Yes, i did plan on committing suicide but i got scared. Its a crime. Im scared of losing Elijah forever. Speaking of, his Elijah. Yes, mine. He is mine after all. She terribly missed him. Hindi nga siya sigurado kung naipakita ba niya kay Elijah kung gaano niya ito kamahal. She was always scared of what other people will think. She was always afraid to be judged.
But she's back now. She is nowhere to go except in Elijah arms. Elijah and their precious one. Yes, they are parents now. Hindi niya maisip na magbubunga ang kanilang pagmamahalan.
Noong umalis siya at sumakay nang bus kahit hindi niya alam kung saan ito papunta basta lang makaalis siya ay isa sa mga bagay na hindi niya plinano. Lalong lalo na ang maaksidente. Maybe her family thinks she died years ago but then hindi.
"Hi?" Sabi nang babaeng katabi ko. I was too busy in my pain na kahit pagngiti ay hindi ko na magawa ng maayos.
"Problem?" Tumango lamang ako.
"Well, lahat tayo ay may pinagdadaanan miss. Ako nga iniwan ako nang boyfriend ko kasi hindi niya ako nahintay kaya nga uuwi na muna ako sa amin para lang makalimot kaya heto ako ngayon katabi mo. Kung pamilya naman problema mo? Sus, wala yan sa akin" she laughed. "Iniwan ako ng nanay at tatay ko para sa kani kanilang kabit kaya no choice ako kundi buhayin ang sarili ko. Kaya ikaw, gaano man kalaki yang problema mo yakang yakang mo yan ikaw pa? I mean lahat tayo ay may kanya kanyang pinagdadaanan hindi ko nga lang alam kung gaano kabigat ang sayo pero nasisiguro kong may solusyon yan. You looked rich unlike me inborn na ang pagiging poor. Ay! Pasensya ka na ha? Sobrang daldal ko" napangiti na rin siya sa sinabi nito.
Shes right. Lahat ng tao may pinagdadaanan nasa atin na yun kung paano natin harapin. Siya iniwan ng boyfriend niya ako im really sure na may nag iisang Elijah Riley Vasquez Montefalco ang nagmamahal sa akin. Though may family were against us atleast i have my brothers with me. I sighed.
"O! Ano nakakapag isip ka na ba?" Napatango ako.
"Mabuti naman kung ganun. Pahalagahan mo ang buhay mo ha? Kasi yung akin nagawa ko na kasi lahat pero wala pa rin. Kaya ikaw gawin mong sobrang saya ang buhay mo para sa sarili mo at para sa akin"
Natawa ako ng humagikigik siya. She seemed happy kahit pa andami niyang problema.
"Ikaw din enjoy mo buhay mo" sagot ko.
"Hindi rin, ewan ko ba parang nararamdaman kong nasa end point na ako parang ganun." She laughed bitterly.
